Malarz, hydraulik, rzeźnik, piekarz czy murarz: lista zawodów, które w Niemczech wymagają tylko ukończenia tzw. szkoły głównej czyli polskiej zawodówki, jest długa. Jednak coraz mniej młodych decyduje się na zakończenie swojej edukacji już na tym etapie. Według obliczeń Federalnego Instytutu Kształcenia Zawodowego (BIBB) w 2015 roku tylko 133.183 uczniów otrzymało świadectwo ukończenia szkoły głównej, 10 lat wcześniej było ich o 100 tys. więcej.
Powoduje to, że teraz dobre szanse zyskali ci, którzy nie wykazują mają chęci do dalszej nauki chcąc jak najszybciej rozpocząć pracę zawodową. „Szczególnie w rzemiośle brakuje chętnych do rozpoczęcia nauki. Tam znaleźć można wiele przedsiębiorstw, które interesują się absolwentem z takim wykształceniem” tłumaczy Joachim Gerd Ulrich z BBIB.
W rzemiośle niekoniecznie czekają na młodych najlepsze pensje – ani podczas nauki, ani po jej zakończeniu. Jednak by zarobić dobre pieniądze, czasami może wystarczyć już status ukończenia szkoły głównej. Strona Gehalt.de zbadała na zlecenie FOCUS Online, które z zawodów zapewniają najlepsze zarobki. Wyniki są conajmniej zaskakujące, administratorzy systemów otwierają listę. Średnio zarabiają rocznie aż 47.004 euro. Prawie tyle samo dostają przedstawiciele handlowi (46.320 euro) i kierownicy budowy (46.199). Z wyraźną różnicą, dalej znaleźć można pracowników pomocy technicznej (40.977 euro), brygadzistów (39.160 euro) i kierowników oddziałów w handlu detalicznym (33.882).
Dla porównania: kto zostaje w szkole do matury a następnie udaje się na kilka lat studiów, niekoniecznie zarabia lepiej. W najgorzej płatnych pracach, które wymagają wykształcenia wyższego, można dostać, według Gehalt.de, na początek 30 tys. euro rocznie. Recepcjoniści zarabiają średnio 27.639 euro, muszą mieć jednak ukończone studia turystyczne lub szkołę hotelarską. Także animatorzy kultury (32.293 euro) i architekci (33.226) nie startują z uprzywilejowanej pozycji. Jeśli chodzi o średnie wynagrodzenie świeżo zatrudnieni absolwenci, wraz ze wzrastającym doświadczeniem i przy odpowiednich możliwościach awansu zarobić mogą oczywiście więcej.
Życie zawodowe trwa kilkanaście lat i zmienia się coraz szybciej. Eksperci uważają, że motywem przewodnim każdej ścieżki zawodowej powinno być „nauka przez całe życie”. Kto zadowoli się niskim wykształceniem, będzie miał w przyszłości trudniej a jego wypłata nie zmieni się zbytnio w ciągu lat. Dlatego Ulrich ma pewną wskazówkę: „Kto lubi się uczyć i z łatwością zdobywa wysokie oceny, powinien próbować zdobyć wykształcenie wyższe. Jeśli ktoś ma jednak dość szkoły, a znalazł już przedsiębiorstwo, które go przyjmie, powinien wykorzystać swoją szansę”. Ostrzega jednak, że ci, którzy startują w życie zawodowe bez jakiegokolwiek wykształcenia, biorą na siebie ogromne ryzyko.
Tak widzi to także Federalna Urząd Pracy (BA), „z zasady zachęcamy do zdobycia jakiegokolwiek wykształcenia”, informuje rzecznik. Według niego ukończenie tylko szkoły głównej ma sens w pojedynczych przypadkach. Podkreśla jednocześnie, że kształcenie ogólne i zawodowe nadrobić można zawsze. „To zależy zawsze od danej osoby, jej przeszłości i perspektyw zawodowych” informuje BA.
Źródło: focus
