Wszyscy konsumenci przebywający legalnie na terenie Unii Europejskiej mają niezależnie od miejsca zamieszkania prawo do otwarcia konta w austriackim banku. Zwykły rachunek płatniczy czyli Basiskonto muszą oferować zasadniczo wszystkie banki w Austrii, które mają w swojej ofercie rachunki oszczędnościowo-rozliczeniowe dla konsumentów. Ten nie może być też powiązany z podpisaniem dodatkowych umów. Banki mają tylko dwa prawnie zdefiniowane powody do odmowy otwarcia konta. Jeśli te więc nie mają miejsca, konto musi zostać założone najpóźniej 10 dni po otrzymaniu wypełnionego wniosku. Zwykły rachunek płatniczy nie może odznaczać się od innych kont, przykładowo poprzez inaczej skonstruowany numer czy kartę płatniczą.

Informacje o tzw. Basiskonto, cenach oraz warunkach użytkowania muszą zostać udostępnione w filiach banku oraz Internecie. Szczególnie osoby wymagające ochrony i opieki, które przykładowo jeszcze nigdy nie miały konta w banku lub są osobami pochodzącymi z innych państw, muszą być wspierane przez instytucje finansowe. Dotyczy to zwłaszcza problemów komunikacyjnych i wynikających z nich niejasności odnośnie umowy oraz pytań odnośnie zakładania oraz użytkowania konta. Taka pomoc musi być świadczona o ile rzeczywiście jest potrzebna.

Bank może odmówić osobie chcącej założyć konto tylko w dwóch sytuacjach. Konsument ma założony w Austrii rachunek oszczędnościowo-rozliczeniowy, który pozwala na obrót płatniczy, chyba że ten został zamknięty. Bank ma prawo odmowy jedynie, gdy istniejące konto jest kontem aktywnym, które jest używane do wykonywania transakcji płatniczych, a nie jest zablokowane ze względu na upadłość konsumencką, zajęcie lub potrącenie. Bank, w którym konsument otwiera zwykły rachunek płatniczy, ma prawo do sprawdzenia, czy istnieje już inne konto w innym banku i może żądać z tego powodu także podpisania przez konsumenta oświadczenia. Jeśli dawny bank potwierdzi planowane zamknięcie konta, nowy bank musi otworzyć nowy rachunek. Drugi powód odmowy dotyczy sytuacji, w których banku lub jego pracowników może dotyczyć zamierzony czyn karny wnioskodawcy i/lub gdy osoby tej dotyczy (nieobowiązujący) wyrok lub przynajmniej złożone oskarżenie. Po umorzeniu postępowania lub uniewinnieniu bank nie ma już prawa odmowy.

O odmowie założenia konta bank musi poinformować wnioskodawcę niezwłocznie po zapadnięciu decyzji, nieodpłatnie, w formie pisemnej wraz z powodem odmowy oraz możliwością złożenia skargi w Instytucji Nadzoru Rynków Finansowych (Finanzmarktaufsicht) oraz organu mediacyjnego (Schlichtungsstelle). Jeśli konsument złożył wniosek o otwarcie normalnego rachunku oszczędnościowo-rozrachunkowego Girokonto (a nie zwykłego rachunku płatniczego) i otrzymał odmowę, bank jest zobowiązany do poinformowania takiej osoby o możliwości otwarcia zwykłego rachunku płatniczego, Basiskonto.

Dzięki Basiskonto konsument ma mieć możliwość otwarcia, prowadzenia i zamknięcia konta w takim samym stopniu, jak w przypadku innych rachunków oszczędnościowo-rozliczeniowych. Nie może obowiązywać także ograniczenie transakcji płatniczych. Te może dotyczyć jednak tylko płatności w Europejskim Obszarze Gospodarczym. Dokładniej dotyczy to wpłat na konto, wypłat z konta w placówce oraz w bankomacie, poleceń zapłaty, transakcji za pomocą kart płatniczych (włącznie z płatnościami internetowymi), przelewów w placówce, terminalu lub poprzez system płatności internetowych. Jeśli bank oferuje zarówno obsługę klienta w placówce, jak i internetowy system płatniczy, to obie możliwości muszą być oferowane w przypadku zwykłego rachunku płatniczego. Przekroczenie stanu konta jest zasadniczo niemożliwe. Jedynie w przypadku pobrania opłat bankowych, stan konta może być na minusie.

Opłaty za Basiskonto są prawnie uregulowane i nie mogą przekroczyć 80 euro rocznie. Osoby wymagające ochrony i opieki społecznej i/lub będące w kiepskiej sytuacji finansowej po złożeniu odpowiedniego wniosku otrzymują możliwość prowadzenia konta za maksymalnie 40 euro rocznie aż do momentu wyjścia z kryzysowej sytuacji. Do takiej grupy osób zaliczają się osoby ogłaszające upadłość konsumencką, osoby pobierające wypłacane przez magistrat wsparcie finansowe Mindestsicherung, emeryci otrzymujący dodatek wyrównawczy Ausgleichszulage, osoby zwolnione z płacenia abonamentu radiowo-telewizyjnego GIS, bezdomni oraz osoby ubiegające się o azyl. Opłaty za konto są związane wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych (VPI) i zostały dopasowane 01.01.2019 roku. Kolejne wyrównanie będzie miało miejsce za dwa lata.

Jednostronne wypowiedzenie umowy rachunku bankowego i jego zamknięcie przez placówkę jest możliwe tylko, gdy zachodzi przynajmniej jeden powód wypowiedzenia:

• gdy Basiskonto było używane umyślnie do niezgodnych z prawem celów (przykładowo pranie pieniędzy),
• gdy od ponad 24 miesięcy nie dokonano żadnej transakcji,
• gdy wnioskodawca podał fałszywe dane, by otworzyć konto (w normalnej sytuacji nie miałby do tego prawa),
• gdy wnioskodawca przebywa na terenie Unii Europejskiej nielegalnie,
• gdy w otwarto już konto w innym austriackim banku,
• gdy przeciwko wnioskodawcy złożono oskarżenie z powodu dokonania umyślnego czynu karnego przeciwko instytucji bankowej, w której osoba chce założyć konto lub jej pracownikom,
• gdy konto będzie używane wielokrotnie w celach przedsiębiorczych,
• gdy wnioskodawca odmówi zmianie umowy o konto, którą bank proponuje wszystkim właścicielom zwykłych rachunków płatniczych z pozytywnym skutkiem.