Każdy, kto jest zobowiązany do złożenia zeznania podatkowego (niem. Steuererklärung)lub składa go dobrowolnie, może odliczyć określone koszty. Czasami można skorzystać ze stawek ryczałtowych, czasami warto wyszczególnić wszystkie pozycje – a nieraz zdecydowanie powinno się to zrobić, ponieważ urząd skarbowy (niem.Finanzamt) bardzo dokładnie przygląda się niektórym wydatkom.
Dotyczy to np. kwoty odliczonych kosztów podróży. Jak informuje stowarzyszenie pomocy podatkowej Vereinigte Lohnsteuerhilfe (VLH), urzędnicy podatkowi sprawdzają teraz szczególnie skrupulatnie, czy wszystkie informacje są prawidłowe.
Dlaczego urząd skarbowy przygląda się bliżej kosztom podróży?
Jeszcze do niedawna było tak: Pracownicy, którzy pracowali pięć dni w tygodniu, mogli mieć od 220 do 230 dojazdów do pracy wliczanych do kosztów uzyskania przychodu i korzystać z tzw. dodatku do dojazdów do pracy (niem. Pendlerpauschale). Ale od czasu pandemii koronawirusa rzadko można uwzględnić taką ilość dojazdów. Wielu pracowników nie jeździ już codziennie do biura lub do pracy, ponieważ mogą pracować z domu.
„A jeśli nie jeździ się samochodem do biura, nie można podać kosztów podróży za te dni”, mówi VLH. „Urzędy skarbowe zwracają teraz na to coraz większą uwagę i domagają się od pracodawcy zaświadczenia o faktycznie przepracowanych dniach w miejscu pracy”. Zasada, zgodnie z którą akceptowanych jest 220 lub 230 podróży rocznie, nie obowiązuje już bez przedłożonej dokumentacji od 2020 roku.
W jaki sposób urząd skarbowy sprawdza podane w zeznaniu dni robocze?
Jeśli nie dołączy się żadnego dowodu do zeznania podatkowego, urzędnicy podatkowi najpierw sprawdzą, na ile informacje są wiarygodne. Na przykład, czy w zeznaniu podatkowym uwzględniono dużo kosztów szkolenia? Albo kilka rachunków medycznych? Czy odpowiada to podanej liczbie dni pracy?
„Jeśli nie, urząd skarbowy może zażądać od pracownika udowodnienia liczby dni roboczych np.poprzez zaświadczenie wystawione przez pracodawcę”, mówi VLH. „W najgorszym przypadku – jeśli w zeznaniu podatkowym wielokrotnie będzie wykazywana zbyt duża liczba dni roboczych – istnieje ryzyko wszczęcia postępowania karnego”.
Jak prawidłowo obliczyć liczbę dni roboczych?
Odejmując wszystkie dni, w których się nie pracowało, od całkowitej liczby dni w roku. W przypadku większości pracowników obejmuje to 104 soboty i niedziele, w zależności od kraju związkowego, od 9 do 13 dni ustawowo wolnych od pracy, dni urlopu i dni chorobowe. A nawet jeśli było się na wycieczce firmowej, szkoleniu czy delegacji, tych dni nie można uwzględnić przy obliczaniu kosztów podróży.
Oczywiście trzeba również obliczyć wszystkie dni, które przepracowało się w domu. W tym czasie obowiązuje oddzielna zryczałtowana stawka za home office. W 2022 urząd skarbowy uzna maksymalnie 120 dni pracy z domu, za które można uwzględnić koszty w wysokości 5 euro dziennie. W 2023 roku możliwe jest do 210 dni, a kwota ryczałtowa wzrosła do 6 euro dziennie. To, czy zryczałtowana stawka za pracę zdalną czy za dojazdy do pracy jest bardziej opłacalna, zależy od długości dojazdów do pracy.
Jak obliczane są koszty dojazdu do pracy?
Osoby zatrudnione otrzymują od państwa 30 centów za każdy kilometr podróży w jedną stronę, jeżeli odległość jest nie większa niż 20 km. Od 21 kilometra obowiązuje stawka w wysokości 38 centów. Jeśli zatem codziennie dojeżdża się do pracy 20 kilometrów, można odliczyć ponad 1230 euro wydatków związanych z dochodami na sam koszt przejazdu.
Tak zwany ryczałt pracowniczy (niem. Arbeitnehmerpauschale) w 2023 roku wynosi 1230 euro. Jest przyznawany odgórnie wszystkim pracownikom, którzy składają deklaracje podatkowe, bez konieczności ujawniania wydatków związanych z dochodami. Oznacza to, że warto wymieniać powstałe koszty indywidualnie tylko wtedy, gdy rzeczywiste wydatki przekraczają tę kwotę. Każde euro powyżej ryczałtowej kwoty zmniejsza obciążenie podatkowe.
Źródło: t-online
