Ubezpieczenie zdrowotne w Niemczech – dla kogo jest obowiązkowe?

Jak wspomniano wyżej, ubezpieczenie zdrowotne w Niemczech jest obligatoryjne dla wszystkich osób, które mieszkają u naszych zachodnich sąsiadów. Obowiązek ten dotyczy również osób planujących zatrzymać się za zachodnią granicę Polski na dłuższy czas. Szczególną grupę osób, które koniecznie powinny pamiętać o wykupieniu tego świadczenia, stanowią ponadto przedsiębiorcy prowadzący w Niemczech Gewerbe, czyli jednoosobową działalność gospodarczą. Polacy decydujący się na założenie własnego biznesu u naszych zachodnich sąsiadów muszą przy tym mieć na uwadze fakt, że polskie ubezpieczenia w ich przypadku nie wystarczą. Podobna zasada obowiązuje w kontekście europejskiej karty EKUZ, która również nie gwarantuje należytego zabezpieczenia. 

Rodzaje niemieckiego ubezpieczenia zdrowotnego 

W Niemczech można wyróżnić dwa podstawowe typy ubezpieczeń zdrowotnych, czyli ubezpieczenie państwowe oraz prywatne. Jeśli dana osoba zdecyduje się na pierwsze z nich, wówczas ma ona możliwość wyboru kasy chorych, których w Niemczech jest aż ok. 200. 

Niemieckie państwowe ubezpieczenie zdrowotne funkcjonuje pod nazwą Gezetzliche Krankenkasse (w skrócie: GKV) lub Krankenversicherung. Jest to najczęściej wybierana forma ubezpieczenia w Niemczech. Tego rodzaju świadczenie może uzyskać każda osoba, która: 

• pracuje na umowie o pracę;
• posiada status studenta;
• jest na samozatrudnieniu i otrzymuje z tego tytułu dochody;
• jest zarejestrowana jako bezrobotna (uwaga: dotyczy to mieszkańców tylko niektórych państw). 

Natomiast prywatne ubezpieczenie zdrowotne za zachodnią granicą, czyli Private Krankenversicherung, polega na tym, że wysokość naliczanych składek uzgadnia się, uwzględniając wiek, stan zdrowia danej osoby i przebyte przez nią choroby, które są weryfikowane przez ubezpieczyciela. Co istotne, mając ten rodzaj ubezpieczenia w Niemczech, można samodzielnie decydować o rodzaju uwzględnionych świadczeń. Istnieje ponadto możliwość wykupienia dodatkowego ubezpieczenia prywatnego, które pokryje więcej ewentualnych sytuacji chorobowych i zdarzeń losowych (np. wymiana zębów czy okularów). Warto dodać, że studenci, urzędnicy, a także osoby, będące właścicielami Gewerbe w Niemczech mogą ubezpieczyć się prywatnie bez względu na wysokość osiąganych dochodów. Natomiast w przypadku osób zatrudnionych w oparciu o umowę o pracę – minimalne wynagrodzenie powinno sięgać 64 350 euro brutto w skali roku. Po spełnieniu tego warunku osoby te również mogą skorzystać z prywatnego świadczenia zdrowotnego w Niemczech. 

Niemieckie ubezpieczenie zdrowotne dla bezrobotnych

Osoby, które straciły pracę, powinny obowiązkowo pamiętać o tym, by niezwłocznie poinformować o tym fakcie stosowny zakład ubezpieczeń zdrowotnych. Obowiązek ten dotyczy osób posiadających zarówno ubezpieczenie państwowe, jak i prywatne. 

Jeśli bezrobotna osoba miała dotychczas ubezpieczenie państwowe i pobiera zasiłek dla bezrobotnych (niem. Arbeitslosengeld I lub II), wówczas nadal figuruje ona w niemieckim systemie państwowego ubezpieczenia zdrowotnego. Z dobrowolnego ubezpieczenia mogą skorzystać także osoby, które nie pracują i nie otrzymują żadnych zasiłków – minimalna składka świadczenia wynosi w takich przypadkach ok. 155 euro. Jednak w sytuacji, gdy bezrobotna osoba posiadała do tej pory prywatne ubezpieczenie zdrowotne, w momencie utraty pracy musi ona zdecydować, czy chce przejść do państwowej kasy chorych, czy pozostać przy prywatnym świadczeniu. Co ważne, w tej kwestii liczy się w Niemczech wiek – bezrobotni, którzy ukończyli 55 lat, mają obowiązek zostać w dotychczasowym systemie prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego. 

/Materiał partnera/