Należy również pamiętać o tym, że obowiązkowi ubezpieczenia podlegają zarówno dorośli, jak i dzieci, a rodzice powinni ubezpieczyć swoje nowo narodzone dziecko w terminie 3 miesięcy od jego przyjścia na świat. W przypadku gdy osoba podlegająca temu obowiązkowi nie ubezpieczy się i potwierdzi to odpowiedni urząd wyznaczony przez władze kantonu, zostanie ona przydzielona automatycznie do firmy ubezpieczeniowej. W tym wypadku zostaje jej odebrane prawo do samodzielnego wyboru ubezpieczyciela. Ponadto należy pamiętać, iż obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne przestaje obowiązywać tylko w przypadku śmierci danej osoby oraz jeśli miejsce zamieszkania zostanie przeniesione ze Szwajcarii do innego kraju. Jeśli jednak nie jest się zadowolonym z franszyzy lub z jakiegoś innego powodu chce się wypowiedzieć swoje ubezpieczenie, należy przede wszystkim zapoznać się z poniższymi terminami. Mają one bowiem kluczowe znaczenie dla sprawy.
Terminy wypowiedzeń
Zmiana ubezpieczenia – 1 lipca:
Mając podstawowe ubezpieczenie ze zwykłą franszyzą o wysokości 300 franków szwajcarskich, można wypowiedzieć swoje ubezpieczenie zdrowotne 30 czerwca z zachowaniem 3-miesięcznego terminu wypowiedzenia. Mówiąc jaśniej, ubezpieczyciel musi otrzymać wypowiedzenie najpóźniej 31 marca. Zmiana ubezpieczenia w połowie roku nie będzie jednak możliwa, jeśli franszyza ubezpieczenia jest wyższa niż wspomniane 300 franków lub jeśli dana osoba korzysta z zawężonego kręgu świadczeń w znaczeniu szwajcarskiego HMO (polski odpowiednik to SPOZ) lub lekarza rodzinnego.
Zmiana ubezpieczenia – 1 stycznia:
Ubezpieczyciel jest zobowiązany do powiadomienia danej osoby o wysokości składki najpóźniej dwa miesiące przed rozpoczęciem jej obowiązywania. Dodatkowo w powiadomieniu powinien pouczyć daną osobę o przysługującym jej prawie do wypowiedzenia ubezpieczenia. W tym wypadku można je wypowiedzieć do końca miesiąca poprzedzającego naliczenie nowej składki, czyli do 30 listopada. Bez znaczenia będzie tutaj fakt, czy wysokość składki uległa zmianie, czy też dana osoba po prostu zdecydowała się zmienić formę ubezpieczenia na np. HMO lub na takie z możliwością wyboru franszyzy. Kluczowe jest jednak zachowanie terminu wypowiedzenia, ale także i fakt, czy ubezpieczyciel powiadomił daną osobę o zmianie składki zatwierdzonej już przez Federalny Urząd Zdrowia (BAG), przed 31 października.
Należy również pamiętać o tym, że jeśli ostatni dzień dla terminu złożenia wypowiedzenia przypada w dzień wolny od pracy, osoba wypowiadająca ubezpieczenie jest zobowiązana do złożenia odpowiednich dokumentów do ostatniego dnia roboczego przed upłynięciem terminu. Niemniej jednak lepiej to uczynić kilka dni wcześniej.
Terminy a dodatkowe ubezpieczenie
Powyższe terminy wypowiedzeń nie obowiązują dla dodatkowego ubezpieczenia. Dla niego za ogólny termin przyjmuje się 30 września. Niektóre szwajcarskie kasy chorych wymagają jednak dłuższego okresu wypowiedzenia i w tym przypadku będzie to 30 czerwca. Ogólnie rzecz biorąc, terminy wypowiedzeń są zawarte w ogólnych warunkach ubezpieczenia dla ubezpieczeń dodatkowych i stąd można się dowiedzieć, jaki dokładnie termin obowiązuje daną osobę. Pozostając jednak w temacie dodatkowego ubezpieczenia, ubezpieczyciel nie może zmusić wypowiadającego ubezpieczenie podstawowe do rezygnacji z dodatkowego, podając za powód właśnie zmianę ubezpieczenia podstawowego. Takowe działanie jest niezgodne z prawem.
Nowy ubezpieczyciel
Podczas zmiany ubezpieczenia może się oczywiście zdarzyć, iż przystąpienie do nowego ubezpieczyciela nastąpi za późno. Nie są z tym jednak związane żadne konsekwencje, gdyż umowa z obecnym ubezpieczycielem przestaje być wiążąca dopiero wtedy, kiedy nowy ubezpieczający zawiadomi poprzedniego o tym, że dana osoba przeniosła ubezpieczenie do niego bez tzw. okresu przejściowego. W ten sposób, dopóki dana osoba nie przystąpi do nowego ubezpieczyciela, a ten nie powiadomi o tym fakcie poprzednika, „stare” ubezpieczenie będzie nadal obowiązywać. W przypadku gdy nowa firma ubezpieczająca zawini i nie powiadomi swojego poprzednika lub uczyni to zbyt późno, jest ona zmuszona do pokrycia kosztów oraz różnicy w składkach z tytułu niedopatrzenia.