Termin wypowiedzenia

Przy zwolnieniu pracodawca musi przestrzegać konkretnych zasad. Przede wszystkim musi przestrzegać terminów wypowiedzenia. Jeśli ten nie został ustalony pisemnie w umowie o pracę, prawo zobowiązaniowe określa termin wypowiedzenia w czasie okresu próbnego na 7 dni, w pierwszym roku pracy na 1 miesiąc, od 2 do 9 roku pracy na 2 miesiące, a od 10 roku pracy na 3 miesiące. W niektórych przypadkach obowiązuje też ochrona przed wypowiedzeniem, która dotyczy służby wojskowej, służby zastępczej i okresu ochronnego podczas chorób, wypadków oraz ciąży. W takich sytuacjach zatrudnieni nie mogą stracić pracy. Jeśli pracownik zwolni się jednak sam bez nowej posady na widoku lub zostanie zwolniony z własnej winy, może przez jakiś czas nie mieć prawa do odszkodowania z tytułu bezrobocia.

Świadectwo pracy i dokumenty aplikacyjne

Przy kończącym się stosunku pracy warto poprosić pracodawcę o świadectwo pracy lub przynajmniej o zaświadczenie o zatrudnieniu w przedsiębiorstwie. Były szef jest zobowiązany do wystawienia świadectwa pracy zgodnego z prawdą. Dokument ten z pewnością może pomóc przy zatrudnieniu w kolejnym przedsiębiorstwie. Warto też zaktualizować swoje dokumenty aplikacyjne, które mogą być już przestarzałe. Należy zastanowić się też nad przyszłym zatrudnieniem. Szukanie pracy należy rozpocząć od razu po otrzymaniu zawiadomienia o zwolnieniu. Wszystkie dokumenty z tym związane trzeba zachować i przedstawić później urzędnikowi w RAV’ie. Kto nie szuka bowiem nowej pracy w trakcie terminu wypowiedzenia, nie otrzyma przez jakiś czas odszkodowania z tytułu bezrobocia.

Pierwsza wizyta w RAV

O bezrobociu należy poinformować urzędy osobiście. W zależności od kantonu należy to zrobić w urzędzie gminy lub bezpośrednio w Regionalnym Centrum Pośrednictwa Pracy (RAV). Warto pamiętać, że należy się zameldować odpowiednio wcześnie, najpóźniej w pierwszy dzień, za który wnioskuje się o świadczenia z tytułu ubezpieczenia na wypadek bezrobocia. Składający wniosek może wtedy też wybrać Kasę Bezrobotnych. Należy zabrać ze sobą też kartę ubezpieczenia zdrowotnego lub zaświadczenie o ubezpieczeniu emerytalnym, dowód osobisty, prawo jazdy lub paszport, w przypadku cudzoziemców pozwolenie na pobyt lub legitymację cudzoziemca, a w przypadku bezpośredniego kontaktu w RAV’ie zaświadczenie o miejscu zamieszkania lub pisemne pokwitowanie z gminy.

Wybór ALK i świadczenie dla bezrobotnych

W RAV’ie w zależności od kantonu bezrobotny będzie musiał udać się na dzień informacyjny lub prosto na rozmowę doradczą i kontrolną. Już w trakcie trwania terminu wypowiedzenia RAV chętnie pomaga w znalezieniu nowego zatrudnienia, tak by ograniczyć czas bezrobocia do minimum. Pracujący w urzędzie doradcy nawiązali w przeciągu lat wiele znajomości z przedsiębiorcami w regionie, przez co bardzo często wiedzą o wolnych posadach bardzo szybko. W urzędzie gminy bezrobotny otrzyma listę publicznych i prywatnych kas bezrobotnych (ALK) w kantonie. Musi wybrać jedną, z którą będzie związany przez cały okres ubezpieczenia. ALK informuje o uprawnieniach do roszczeń bezrobotnego i wypłaca świadczenia. By otrzymać odszkodowanie z tytułu bezrobocia, należy złożyć w ALK wniosek o odszkodowanie z tytułu bezrobocia, kopię dokumentów zgłoszeniowych w RAV’ie oraz zaświadczenie o zatrudnieniu przez ostatnie dwa lata. Oczywiście im szybciej złożone dokumenty, tym szybciej wypłacone zostanie świadczenie.

Odszkodowanie z tytułu bezrobocia ma zapewnić osobom ubezpieczonym godziwe zastępstwo za brak wynagrodzenia. Osoby, które zatrudnione są w przedsiębiorstwach, niepracujące na własny rachunek są zasadniczo ubezpieczone na wypadek bezrobocia. Pracodawca odciąga składkę od wynagrodzenia i płaci ją bezpośrednio odpowiednim urzędom. Istnieją także wyjątki dotyczące osób niepłacących składek, które też są ubezpieczone. Prawo nie zmusza zaś osób z własną działalnością gospodarczą do płacenia składek. Zasadniczo ochrona ubezpieczeniowa związana jest z niesamodzielną działalnością zarobkową. Rozpoczyna się najszybciej po zakończeniu obowiązku szkolnego i kończy wraz z osiągnięciem wieku emerytalnego. Odszkodowanie z tytułu upadłości pracodawcy zapewnia zaś świadczenia przy niewypłacalności szefa za utratę zarobku do maksymalnie 4 miesięcy. Bazą dla wypłacanych świadczeń jest wynagrodzenie ostatnich sześciu miesięcy. Dla osób, które nie muszą płacić składek, bazą wypłacanego odszkodowania jest stawka ryczałtowa. Osoby na bezrobociu mogą zadbać także o zarobek tymczasowy. Zaletą takiej opcji są nie tylko dodatkowe pieniądze, lecz także można zdobyć nowe doświadczenie i kontakty. Nowe świadectwa pracy są zawsze bardziej pomocne w poszukiwaniu pracy, a w życiorysie nie powstają żadne luki.