Według prawa obowiązują wprawdzie minimalne temperatury dla pomieszczeń pracowniczych, lecz takiej regulacji nie ma w przypadku pracy na świeżym powietrzu. Nawet przy -20 stopniach Celsjusza i zimnym wietrze zatrudnieni muszą wykonywać swoje obowiązki. Pracodawcy są jednak zobowiązani do zadbania o bezpieczeństwo pracowników i ochrony ich zdrowia. Kosztami, które powstaną na skutek tych działań, nie mogą zostać obciążeni zatrudnieni.
Temperatury w miejscu pracy
W biurach w Austrii temperatura powietrza przy małym wysiłku fizycznym musi wynosić między 19 a 25 stopniami Celsjusza. W przypadku normalnego wysiłku fizycznego granice wynoszą 18-24 stopnie Celsjusza, a przy dużym wysiłku fizycznym minimum 12 stopni Celsjusza. Od tej reguły można odejść tylko, jeśli istnieją powody produkcyjno-techniczne. Wtedy pracodawca musi zadbać jednak o ochronę pracowników przed szkodliwymi skutkami temperatury (np. poprzez dodatkowe przerwy czy odpowiednią osłonę).
Jakie obowiązują regulacje przy pracy na świeżym powietrzu?
W przypadku pracy na świeżym powietrzu nie obowiązuje zasadniczo granica temperatury, od której nie można już pracować. Pracodawcy są jednak zobowiązani do oceny zagrożeń i obciążeń pracowników. Jeśli wymagane, należy podjąć odpowiednie środki ochrony. Działanie to należy udokumentować. Jeśli okaże się, że ubranie chroniące przed pogodą jest potrzebne, należy zapewnić je zatrudnionym. Ta reguła może zobowiązać pracodawcę do zapewnienia także innych środków ochrony (np. więcej przerw, zapewnienie ciepłych napojów itp.) Osoby pracujące na budowie, które spełniają warunki tzw. Schlechtwetterentschädigung (rekompensata z tytułu złych warunków meteorologicznych), mają dodatkowo możliwość wstrzymania na pewien czas pracy przy niektórych, ekstremalnych sytuacjach pogodowych. W pomieszczeniach na przerwę na budowie musi panować temperatura przynajmniej 21 stopni Celsjusza.
Czym jest tzw. Kältearbeit w Austrii?
Jeśli pracownicy wykonują swoje obowiązki w warunkach wywołujących nieprzyjemne uczucie zimna, mowa jest o pracy w zimnie, czyli Kältearbeit. Takie warunki panują przede wszystkim w miejscach pracy przy produkcji, magazynowaniu, transporcie i sprzedaży artykułów spożywczych, jak i przy pracach wykonywanych na świeżym powietrzu. Kältearbeit ma miejsce już, gdy temperatura powietrza wynosi 10-15 stopni Celsjusza.
Ochrona pracowników przy niskich temperaturach
Wszystkie osoby pracujące na zimnie, powinny zostać wyposażone w odpowiednią odzież ochronną (kurtki, buty, rękawiczki, czapki itp.). Odzież ta musi spełniać normy prawne, szczególnie w kategorii utrzymywania ciepła. Materiał musi być oddychający i wyposażony w elementy odblaskowe. Jeśli ubranie będzie już znoszone, pracodawca musi zapewnić nowy strój.
Przy panujących niskich temperaturach, pracownicy muszą mieć możliwość przerwania pracy i pójścia do ogrzewanego pomieszczenia. Szczególnie w przypadku branży budowlanej obowiązują dokładne regulacje. Pomieszczenia muszą zapewniać ochronę przed warunkami atmosferycznymi, a w środku musi panować temperatura przynajmniej 21 stopni Celsjusza. Drzwi do pomieszczenia muszą zostać wyposażone w wiatrołap.
Dodatkowe środki ochrony:
- Ograniczenie czasu pracy na zimnie,
- Przerwy w pracy,
- Utrzymywanie czasów spoczynku,
- Dodatkowe przerwy na ogrzanie się,
- Maty izolujące ciepło,
- Pojazdy budowlane wyposażone w ogrzewane kabiny i siedzenia,
- Ciepłe napoje.
Fürsorgepflicht
Pracodawcy są zobowiązani do zapewnienia pracownikom bezpieczeństwa i do ochrony ich zdrowia pod wszystkimi względami. Fürsorgepflicht, czyli obowiązek ochrony jest dokładnie opisany w austriackim prawie. Przykładowo pracodawca jest zobowiązany do ewaluacji wszystkich miejsc pracy. Oznacza to, że musi wprowadzić odpowiednie środki ochrony pracowników na danych stanowiskach. Obowiązek ten dotyczy wszystkich zatrudnionych.
W ramach ewaluacji zagrożeń pracodawca musi zapewnić czas na ogrzanie zatrudnionym pracującym na zimnie. O długości i częstotliwości przerw warto porozmawiać z lekarzem medycyny pracy. Ponadto należy wprowadzić środki ochrony przed zimnem, wilgocią i pozostałymi wpływami szkodzącym zdrowiu. W pierwszej linii należy zmniejszyć ich wpływ do minimum. Później wprowadzić techniczne i organizacyjne środki ochrony. Ostatnią z możliwości jest zapewnienie odpowiedniej odzieży ochronnej. O wszystkich krokach należy poinformować lekarza medycyny pracy, radę zakładową itp. Przy wyborze odzieży ochronnej, warto zapytać samych zatrudnionych o zdanie.
