Wymogi dotyczące kwoty odliczenia ulgi inwestycyjnej 

Kwota odliczenia inwestycji zgodnie z ustawą o podatku dochodowym (niem. EStG) daje rzemieślnikowi prowadzącemu działalność na własny rachunek możliwość zmniejszenia zysku bez wydawania ani grosza.

Odliczeniu podlega 50% przewidywanych kosztów operacyjnych inwestycji, jeżeli firma spełnia następujące warunki:

• Inwestycją muszą być aktywa ruchome (np. maszyny, meble, narzędzia).
• Inwestycje są planowane na okres najbliższych trzech lat.
• Zysk za rok, w którym ma zostać odliczony tzw. Investitionsabzugsbetrag, nie może przed odliczeniem przekroczyć 200 000 euro.
• Przedsiębiorca w roku zakupu i roku następnym musi wykazać, że co najmniej 90% zakupionych rzeczy wykorzystuje do celów służbowych.
• Przedmioty, które mają zostać zakupione, muszą zostać wykorzystane lub wypożyczone w firmie w roku zakupu i roku następnym.

Przykład:

Pracujący na własny rachunek malarz planuje kupić w 2025 r. nowy samochód dostawczy za 60 000 euro netto. Zysk malarza w 2022 r. wyniósł 180 000 euro. Przy ustalaniu zysku może on już odliczyć kwotę ulgi inwestycyjnej w wysokości 30 000 euro (ponieważ oczekiwane koszty inwestycji to 60 000 euro × 50%).

Przykładowy proces ograniczania zysków

Istnieją różne opinie na temat tego, jak określić górną granicę zysku wynoszącą 200 000 euro. Rozstrzygnie to prawdopodobnie Federalny Sąd Finansowy (niem. Bundesfinanzhof). Na wokandzie jest sprawa modelowa, a w tle pytanie, czy kluczowy jest podatkowy zysk bilansowy, czy też zysk skorygowany o koszty uzyskania przychodów i koszty niepodlegające odliczeniu.

Przykład:

Piekarz pracujący na własny rachunek osiągnął w 2022 r. zysk podatkowy ze swojej działalności w wysokości 199 000 euro i dlatego chciałby odliczyć ulgę inwestycyjną z tytułu planowanych inwestycji. Jednakże ten bilans podatkowy obejmuje wydatki na podatek handlowy w wysokości 10 000 euro (= wydatki służbowe niepodlegające odliczeniu) oraz 30% niepodlegających odliczeniu kosztów reprezentacyjnych w wysokości 600 euro.

Wskazówka:

Jeżeli podatkowy zysk bilansowy jest mniejszy niż 200 000 euro, a przy korektach przekracza 200 000 euro i przedsiębiorca planuje się ubiegać o ulgę inwestycyjną, wskazane jest złożenie odwołania od niekorzystnej decyzji podatkowej i w odniesieniu do modelowego procesu w Federalnym Sądzie Finansowym o zawieszeniu procedury postępowania odwoławczego zgodnie z § 363 ust. 2 zd. 2 kodeksu podatkowego. Szanse, że Federalny Trybunał Finansowy rozstrzygnie na korzyść przedsiębiorców, nie są wcale takie małe. Sędziowie sądu niższej instancji stawali już po stronie przedsiębiorców (wyrok FG Baden-Württemberg z 2 maja 2023 r., sygn. akt 10 K 1873/22).

Korekty w ramach kontroli podatkowej przedsiębiorstwa

Kwestia ustalenia limitu zysku w wysokości 200 000 euro może również odgrywać rolę w bieżących kontrolach podatkowych przedsiębiorstwa. Może się zdarzyć, że rzemieślnik pracujący na własny rachunek uwzględnił w ostatnich latach odliczenia inwestycyjne od swoich zysków. Jeżeli audytor w ramach swojego audytu natknie się na wydatki biznesowe niepodlegające odliczeniu, może się zdarzyć, że zysk nagle wzrośnie do ponad 200 000 euro i wymogi dotyczące kwoty ulgi inwestycyjnej przestaną być spełnione z mocą wsteczną.

Wskazówka:

Również w tym przypadku wskazane jest złożenie odwołania do Federalnego Trybunału Finansowego (Bundesfinanzhof) w odniesieniu do modelowego postępowania i złożenie wniosku o zawieszenie postępowania odwoławczego. Zatrzymanie procesu odwoławczego jest istotne, gdyż w przeciwnym razie urząd skarbowy będzie musiał rozstrzygnąć odwołanie w ramach decyzji po odwołaniu. Przedsiębiorca mógłby wówczas podjąć działania wobec tej decyzji po odwołaniu jedynie drogą pozwu sądowego. Zawieszenie procesu odwoławczego zapobiegnie temu. Urząd skarbowy ponownie rozpatrzy odwołanie dopiero po wydaniu orzeczenia przez Federalny Trybunał Finansowy w wyżej omawianej modelowej sprawie.