Ustawa zakładająca zmianę dotychczasowych przepisów na tzw. indeksację została przyjęta we wtorek głosami koalicji rządzącej. Przypomnijmy – w myśl nowych przepisów wysokość zasiłku Familienbeihilfe dla dzieci mieszkających w Polsce będzie dopasowana do wysokości świadczeń nad Wisłą. Fakt, że rodzice takiego dziecka pracują w Austrii, płacą tam podatki oraz odprowadzają składki będzie bez znaczenia.
Takie postawienie sprawy nie podoba się oczywiście Komisji Europejskiej, która w przeszłości podkreślała już wielokrotnie, że takie działanie to dyskryminacja mobilnych pracowników. Po przyjęciu ustawy przez austriacki rząd, KE zapowiedziała, że zamierza skorzystać z możliwości sprawdzenia, czy ustawa jest zgodna z prawem europejskim. Na razie czeka ona jednak na podpis austriackiego prezydenta. Na parafkę czeka również Bruksela, która w opinii wielu ekspertów nie tylko zamierza bliżej przyjrzeć się ustawie, ale i zapobiec jej wejściu w życie.
Krytycznie o ustawie wypowiada się również opozucja lecz rządzący upatrują w programie przede wszystkim okazji do oszczędności – w 2016 roku Austria wypłaciła bowiem aż 273 mln euro na 132.000 dzieci mieszkające poza granicami kraju. Największym beneficjentem obecnych przepisów są dzieci mieszkające na Węgrzech, które otrzymały aż 80 mln euro. Z kolei 38 mln euro trafiło do rodziców pracujących w Austrii, wnioskujących o Familienbeihilfe na dzieci przebywające na stałe w Polsce. Austriackie ministerstwo rodziny szacuje, że dzięki indeksacji udałoby się zaoszczędzić około 100 mln euro.
Co ciekawe, zgodnie z założeniami ustawy argument w postaci oszczędności, który jest podnoszony przez rząd jest bezpodstawny. Pieniądze, które uda się zaoszczędzić na wypłacaniu zasiłków na dzieci w krajach Europy Wschodniej bądź Południowej zostaną bowiem wydane na pociechy mieszkające przykładowo w Szwajcarii, gdzie zasiłki są znacznie wyższe niż w kraju Mozarta. Czy indeksacja ostatecznie wejdzie w życie? Przekonamy się jesienią, a być może dopiero w styczniu 2019 roku. Możemy być jednak pewni, że ani rząd ani KE nie powiedzieli w tej sprawie ostatniego słowa.
