Jednocześnie musimy pamiętać również o tym, że mamy prawa, ale i obowiązki, których jeżeli nie spełnimy, nie będziemy mogli liczyć na wypłatę chorobowego. Tak więc jeśli zachorujemy, jesteśmy zobowiązani w pierwszym dniu choroby poinformować pracodawcę o niedyspozycji i jej terminie (chorobowym). Stać się to musi najdalej po upływie trzech dni naszej nieobecności w pracy, zwolnienie lekarskie należy przedstawić z dokładną datą powrotu do pracy. Jeżeli nasza nieobecność w pracy się wydłuża i przekracza wyżej wymienione zwolnienie, które otrzymaliśmy w momencie rozpoczęcia choroby, to musimy przedstawić kolejne zwolnienie lekarskie (§5 EFZG Entgeltfortzahlungsgesetz) zgodnie z prawem o wypłacaniu wynagrodzenia. Pracodawca ma prawo do niewypłacania nam świadczenia chorobowego aż do momentu, gdy pracownik nie przedstawi zaświadczenia lekarskiego o czasowej niedyspozycji w pracy (§7 EFZG).

Długość chorobowego

Jeżeli w następstwie choroby jesteśmy czasowo zmuszeni do rezygnacji z pracy i jeśli nie jest to spowodowane naszą winą, możemy przebywać na chorobowym aż do 6 tygodni. Jeżeli między dwoma okresami niedyspozycji w pracy ze względu na tę samą chorobę nie minęło 6 miesięcy, należy się chorobowe w wysokości 6 tygodni zgodnie z §3 EFZG, tzn. np. zachorowaliśmy 1.04. i jesteśmy 5 tygodni niezdolni do pracy. Następnie 1.07. znowu zachorowaliśmy na tę samą chorobę i otrzymujemy zwolnienie 6 tygodni. W takim przypadku pracodawca wypłaca nam tylko za 1 tydzień chorobowego (5 + 1 = 6 tygodni), ponieważ zachorowaliśmy na tę samą chorobę w ciągu 6 miesięcy. Oczywiście jeśli jesteśmy chorzy dłużej niż 6 tygodni, to zaczyna płacić nam nasza ubezpieczalnia (Krankenversicherung).
Uwaga: chociaż po 6 tygodniach nie otrzymujemy już pieniędzy od pracodawcy, to na jego życzenie musimy wysłać mu zwolnienie lekarskie!

Jesteśmy w Polsce i zachorowaliśmy

Mamy obowiązek jak najszybciej powiadomić pracodawcę o naszej niezdolności do pracy, przypuszczalnej długości chorobowego i miejsca pobytu. Koszty powiadomienia ponosi pracodawca. Musimy również powiadomić naszą ubezpieczalnię.

Jesteśmy na urlopie i zachorowaliśmy

Mamy obowiązek powiadomić pracodawcę (podając adres pobytu i numer telefonu), jak również ubezpieczalnię o tym, że zachorowaliśmy, określając przypuszczalną długość chorobowego. Jest możliwe, że dni urlopu, w których byliśmy chorzy, mogą być zamienione na chorobowe i tym samym pozostanie nam więcej dni urlopu.

Uwaga, pamiętajmy o tym, że:

Płatne chorobowe 6-tygodniowe wypłacane jest przez 42 dni kalendarzowe. Warto w tym przypadku wiedzieć, że jeżeli jesteśmy w pierwszym dniu chorobowego w pracy, wypłata naszego płatnego chorobowego wydłuża się właśnie o ten dzień. W przypadku gdy w dniu wypisania chorobowego nie podjęliśmy pracy, wypłata rozpoczyna się dokładnie z tym dniem i kończy zgodnie z zaświadczeniem o niezdolności do pracy, które otrzymaliśmy od lekarza.

Wysokość chorobowego

Aby pracodawca wypłacał nam chorobowe, musimy przepracować minimum 4 tygodnie. Jako pracownik mamy prawo do wynagrodzenia za pracę w przypadku choroby bądź czasowej niezdolności do wykonywania naszej pracy (zgodnie §4 EFZG). W takim przypadku czas naszej pracy jest naliczany tak, jakbyśmy fizycznie byli w pracy, czyli godziny są naliczane wg naszej umowy o pracę i za te godziny mamy wypłacone wynagrodzenie.

Wynagrodzenie podczas chorobowego

Na wynagrodzenie podczas chorobowego składa się nasze wynagrodzenie brutto (łącznie z podatkiem dochodowym, kościelnym oraz wszystkimi opłatami związanymi z ubezpieczeniem). Wliczane są do tego także wszystkie inne czynniki, takie jak czas, pozycja w pracy oraz samo wynagrodzenie za pracę itp. Naliczane są także dodatki za pracę w nocy, upale czy też w dni wolne oraz stałe gratyfikacje, które dotyczą specyfikacji wykonywanej pracy. Odnosi się to również do dodatków ze względu utrudnienia w pracy, zagrożenia bądź też pracę w późnych godzinach nocnych oraz tych dodatków, które pracodawca z mocy prawa nam wypłaca. (Nie są wliczane koszty ubrań roboczych czy środków czystości).

Gdy jesteśmy niezdolni do pracy nie ze swojej winy

Jeżeli nasza niezdolność do pracy została spowodowana przez osoby trzecie i nie ponosimy winy (np. w razie wypadku drogowego bądź wypadku związanego z niezachowaniem przepisów prawa z mocy ustawy §823 BGB), gdy zachodzi możliwość uzyskania odszkodowania, wtedy to roszczenie wg §6 EFZG przechodzi na pracodawcę, o ile wypłaca on chorobowe. Jeżeli pracodawca zażąda zwrotu od swojego ubezpieczyciela, musi on swoje roszczenie zgłosić do swojej ubezpieczalni (§AAG).

W przypadku wypadku w pracy

Jako pracownik, uczeń lub student jesteśmy objęci ustawowym ubezpieczeniem wypadkowym. Wypadki objęte ubezpieczeniem mogą wystąpić w miejscu pracy lub w szkole oraz w drodze tam i z powrotem; mogą być spowodowane przez nas lub osoby trzecie. Ubezpieczenie to obejmuje również choroby zawodowe, których możemy paść ofiarą. Z tytułu wypadku przy pracy poszkodowanemu przysługują świadczenia z ubezpieczenia wypadkowego, czyli np.: kompleksowa opieka, renta wypadkowa, odszkodowanie na wypadek śmierci.

Warto więc wiedzieć, jakie mamy prawa, żebyśmy nie padli ofiarą nieuczciwego pracodawcy, który chciałby nas oszukać, nie wypłacając nam należnego wynagrodzenia. Musimy jednak pamiętać o naszych obowiązkach i o dokumencie potwierdzającym nasz stan zdrowia, w tym przypadku chorobowe.