Droga do uzyskania szwajcarskiego prawa jazdy, jest długa i uciążliwa. Najpierw przyszły kierowca musi udać się na badania do optyka lub okulisty, w celu sprawdzenia oczu oraz by ustalić czy ostrość wzroku nie jest za niska na jazdę samochodem. Poza tym obowiązkowo należy zaliczyć kurs pierwszej pomocy. Trwa on dziesięć godzin i jest oferowany przez szwajcarski Samariter-Bund, czasem może być jednak również prowadzony w ramach obowiązkowego kursu przygotowawczego.
W szkole nauki jazdy trzeba zaliczyć obowiązkowy kurs uświadamiający. Trwa on osiem godzin, a jego celem jest przekazanie przyszłym kierowcom, by jeździli odpowiedzialnie, uważając na otaczające ich otoczenie i chroniąc środowisko.
Wtedy istnieje już tylko jedna przeszkoda między kursantem a otrzymaniem tymczasowego prawa jazdy: w kantonalnym urzędzie ruchu drogowego musimy zdać egzamin teoretyczny (sygnały, zasady ruchu drogowego itp.).
Za kierownicą
Z tymczasowym prawem jazdy w torbie, możemy w końcu przystąpić do ćwiczeń praktycznych. Dokument jest ważny przez dwa lata. Oznacza to, że kursant (mający ukończone minimum 18 lat) może prowadzić samochód na drodze, ale tylko w towarzystwie osoby, powyżej 23 roku życia i posiadającej już prawo jazdy od co najmniej trzech lat. Zwykle są to znajomi, często członkowie rodziny.
Zasadniczo prawo nie przewiduje minimalnej liczby godzin na prowadzenie pojazdu z instruktorem prawa jazdy, aby móc ostatecznie przystąpić do egzaminu praktycznego (inaczej jest w przypadku motocykli). Jednak w praktyce większość kursantów spędza kilka godzin z instruktorem, aby uzyskać dobre podstawy.
W prawie nie ma również ustaleń, jak długo trzeba pobierać naukę. Uczestnicy kursu mogą przystąpić do egzaminu praktycznego w kantonalnym urzędzie ruchu drogowego, gdy tylko poczują, że są na to gotowi. Jednakże Szwajcarska Rada ds. Zapobiegania Wypadkom zaleca, aby przed egzaminem praktycznym zaliczyć 3000 km ćwiczeń praktycznych – to jest około 100 godzin na drodze.
Co ciekawe, zdany egzamin na prawo jazdy wcale nie oznacza końca całęgo procesu uzyskania dokumentu. W następnej kolejności nadchodzi bowiem okres próbny: w ciągu trzech lat każdy świeżo upieczony kierowca musi unikać jazdy pod wpływem alkoholu oraz poważnych wykroczeń drogowych, ponieważ spowodowanie zagrożenia dla innych kierowców, będzie oznaczać przedłużenie okresu próbnego o kolejny rok lub w przypadku naruszenia prawa rozpoczęcie nauki od nowa.
Po zakończeniu okresu próbnego i dodatkowego dwudniowego szkolenia teoretycznego nowi kierowcy otrzymują prawo jazdy na czas nieokreślony.
Słone koszty
Opłaty za kursy różnią się od kantonu do kantonu, więc nie jest możliwe podanie ogólnej ceny za uzyskanie prawa jazdy w Szwajcarii. Koszty zamykają się w granicach od 3400 do 3800 franków, zakładając że ktoś potrzebuje 25 godzin jazdy.
Co ile kosztuje pokazduje poniższa tabelka:
| Potrzebne dokumenty | Koszt |
| Badanie wzroku | 10 do 15 franków |
| Kurs pierwszej pomocy | 100 do 200 franków |
| Kurs uświadamiający | około 30 franków |
| Egzamin teoretyczny | 30 do 40 franków |
| Tymczasowe prawo jazdy | 20 do 80 franków |
| Lekcje wychowania komunikacyjnego | 200 do 280 franków |
| Nauka w szkole jazdy (45-50 minut) | 80 do 90 franków |
| Egzamin praktyczny | 120 do 150 franków |
| Prawo jazdy | 35 do 60 franków |
Zgodnie z danymi przedstawionymi w programie 15 Minutes emitowanym na ETS, szwajcarskie prawo jazdy jest najdroższe na świecie. Drugim najdroższym krajem po Szwajcarii jest Japonia, w której koszt prawa jazdy zamyka się w granicach 3000 franków.
Wysokie koszty i skomplikowany proces mogą po części wyjaśniać, dlaczego coraz mniej młodych osób jest zainteresowanych prawem jazdy. W 1991 roku, 71% młodych ludzi między 18 a 24 rokiem życia posiadało ten szwajcarski dokument. Od tego czasu odsetek ten regularnie spadał, a obecnie wynosi 60% – podaje Federalny Urząd Statystyczny.
