Początkowo pracodawca musi wypłacać choremu całe wynagrodzenie, a po pewnym czasie jedynie połowę. Po upłynięciu tego okresu pracownik otrzymuje zasiłek chorobowy. To jak długo pracodawca musi płacić choremu, zależy od okresu zatrudnienia w firmie oraz faktu, czy osoba jest zatrudniona jako pracownik fizyczny czy umysłowy. Warto wspomnieć, że od 01.07.2018 obowiązuje daleko idące wyrównanie praw pracowników fizycznych i umysłowych, którzy rozpoczęli pracę po 01.07.2018.

Rok pracy rozpoczyna się zawsze wraz z datą podjęcia zatrudnienia. Przykładowo stosunek pracy rozpoczął się 17.08.2016 roku, a więc każdy kolejny rok pracy rozpoczyna się 17 sierpnia. W przypadku choroby np. w dniach 05.08.2018 – 12.08.2018 obowiązuje stare prawo, ponieważ trwający rok pracy rozpoczął się 17.08.2017 roku, czyli przed zmianą 01.07.2018 roku. Kto zachoruje natomiast np. pomiędzy 17 a 25.08.2018, tego będzie dotyczyło nowe prawo. Trwający rok pracy rozpoczął się bowiem 17.08.2018, czyli po 01.07.2018.

Kontynuacja wypłaty pensji (Entgeldfortzahlung) przez pracodawcę w przypadku choroby pracownika fizycznego, jeśli rok pracy rozpoczął się przed 01.07.2018 roku:

W pierwszych 5 latach zatrudnienia pracownicy mają prawo do 6 tygodni pełnego wynagrodzenia i 4 tygodni połowy pensji. Od 6 roku pracy mogą liczyć na 8 tygodni pełnego wynagrodzenia, od 16 roku pracy 10 tygodni, a od 26 roku pracy 12 tygodni. We wszystkich tych przypadkach po upłynięciu tych okresów, pracodawca wypłaca jeszcze połowę pensji przez kolejne 4 tygodnie.

Kontynuacja wypłaty pensji przez pracodawcę w przypadku choroby pracownika umysłowego, jeśli rok pracy rozpoczął się przed 01.07.2018 roku:

Pracownicy umysłowi mają w pierwszych 5 latach zatrudnienia w przypadku niezdolności do pracy ze względu na chorobę prawo do 6 tygodni pełnego wynagrodzenia i 4 tygodni połowy pensji. Jeśli pracownik zachoruje ponownie w trakcie kolejnych 6 miesięcy, otrzyma w kolejnych 6 tygodniach połowę wynagrodzenia, a przez następne 4 tygodnie 25% pensji. Jeśli stan chorobowy trwa w ciągu pierwszych 5 lat dłużej niż 6 tygodni, otrzyma przez 8 tygodni pełną pensję, jednak tylko, gdy niezdolność do pracy jest skutkiem wypadku przy pracy. W przypadku pracowników umysłowych regulacje prawne są bardzo skomplikowane, jeśli mamy do czynienia z kilkoma chorobami. W takiej sytuacji najlepiej udać się do rady zakładowej, związku zawodowego lub izby pracy po poradę.

Kontynuacja wypłaty pensji przez pracodawcę w przypadku choroby pracownika, jeśli rok pracy rozpoczął się po 01.07.2018:

Od 01.07.2018 roku długość kontynuacji wypłaty pensji przez pracodawcę w przypadku choroby pracowników umysłowych i fizycznych, których rok pracy rozpoczął się po 01.07.2018, została zrównana.

Dodatkowo pracownicy mają prawo po każdym wypadku przy pracy do wypłaty pełnego wynagrodzenia przez 8 tygodni (10 tygodni po 15 roku pracy).

Ponieważ pracownicy, którzy przebywają na zwolnieniu lekarskim, nie mogą być finansowo gorzej traktowani od innych zatrudnionych, muszą otrzymywać taką zapłatę, jaką otrzymywaliby, gdyby nie doszło do choroby. Jeśli wynagrodzenie zatrudnionego nie jest stałe, należy mu się dalsza wypłata wynagrodzenia o średniej wysokości pensji za ostatnie 13 tygodni pracy. W średnią wlicza się także nadgodziny, premie, prowizje oraz płaca akordowa.

Jeśli prawo do kontynuacji wypłaty pensji przez pracodawcę w przypadku choroby zostanie wyczerpane, pracownik otrzymuje zasiłek chorobowy od kasy chorych. Jeśli pracownik otrzymuje od pracodawcy połowę wynagrodzenia, drugą połowę zapłaci kasa chorych. Chorzy zatrudnieni oraz freelancerzy otrzymują zasiłek chorobowy od 4 dnia niezdolności do pracy. Freelancerzy nie mają jednak w ciągu pierwszych 3 dni prawa do dalszego wypłacania pensji przez pracodawcę. Także osoby bezrobotne mogą liczyć na zasiłek chorobowy od 4 dnia niezdolności do pracy o wysokości świadczenia otrzymywanego od urzędu pracy. Należy jednak pamiętać, że o zasiłek chorobowy trzeba zawnioskować w kasie chorych przedstawiając potwierdzenie zatrudnienia i otrzymywania wynagrodzenia (Arbeits- und Entgeltbestätigung).

Wysokość zasiłku chorobowego Krankengeld w Austrii

Wysokość zasiłku chorobowego zależy od wysokości wynagrodzenia w miesiącu poprzedzającym chorobę. Zasiłek chorobowy nie jest wypłacany za okres, w którym pracownik ma prawo do dalszego wypłacania przynajmniej ponad połowy wynagrodzenia przez pracodawcę. Jeśli minie okres wypłacania pełnej pensji i pracownik otrzymuje jedynie połowę wynagrodzenia, drugą połowę otrzyma w formie zasiłku chorobowego. Osoby pracujące w niewielkim wymiarze godzin, które same zadbały o swoje ubezpieczenie, otrzymują zasiłek chorobowy o wysokości 5,35 euro na dzień. Zasiłek chorobowy jest wypłacany maksymalnie przez rok. Kto po tym okresie rozpocznie ponownie pracę i przepracuje 13 tygodni, ma ponownie pełne prawo do zasiłku chorobowego.

Zasiłek chorobowy jest opodatkowany przez kasę chorych jedynie przez określony czas. 30 euro dziennie pozostaje nieopodatkowane, a z pozostałej kwoty kasa chorych odciąga 25%. Kto pobiera zasiłek chorobowy, musi złożyć zeznanie podatkowe (Ar­beit­nehm­er­Inn­en­ver­an­lag­ung). Wtedy zasiłek chorobowy będzie regularnie opodatkowany wraz z innymi dochodami. Jeśli potrącono zbyt mało podatku z zasiłku chorobowego, urząd może zażądać nadpłaty.

Nawet w przypadku długiej niezdolności do pracy ze względu na chorobę, gdy nie ma już prawa do dalszego wypłacania pensji przez pracodawcę, obowiązuje pełne prawo do urlopu. Jeśli ktoś choruje od 2 lat, ma za każdy rok pełny urlop do wykorzystania.

Prawa do zasiłku chorobowego nie mają osoby uczące się zawodu, które nie otrzymują wynagrodzenia, osoby zatrudnione w niewielkim wymiarze godzin, praktykanci, osoby uczące się zawodu położnej lub pielęgniarza, emeryci oraz osoby pobierające zasiłek wychowawczy Kinderbetreuungsgeld. Na zasiłek chorobowy nie mogą liczyć także osoby, których niezdolność do pracy została spowodowana nietrzeźwością, przedawkowaniem narkotyków lub sprokurowaniem bójki.