Co muszę powiedzieć pracodawcy o sobie?

Pracodawca potrzebuje podstawowych informacji do identyfikacji. Do tego należy adres i numer ubezpieczenia społecznego. Wymagać może również kopii dowodu osobistego.

Informacje o religii, światopoglądzie i członkostwie

W formularzach przyjęcia pracowników lub podczas rozmów kwalifikacyjnych często zadawane jest pytanie o wyznanie religijne, przynależność do stowarzyszeń, poglądy polityczne itp. Na nie nie trzeba odpowiadać, ponieważ jest to sprawa prywatna, niezwiązana z pracą.

Wyjątek!

Pytania tego typu są dopuszczalne, jeśli chcesz pracować np. w partii politycznej. Wtedy możesz zostać zapytany o członkostwo w innych partiach. Jeśli zaś ubiegasz się o pracę w instytucji kościelnej, może paść pytanie o wyznanie.

Zakaz dyskryminacji

Bezprzedmiotowa dyskryminacja, np. ze względu na światopogląd lub religię, jest zabroniona u wszystkich pracodawców.

Informacje o stanie cywilnym, chęci posiadania dziecka, ciąży

Na pytania o stanie cywilnym (żonaty, rozwiedziony, wdowiec), lub czy dana osoba żyje w związku, ma dzieci, bądź chce je mieć, nie trzeba odpowiadać, ponieważ dotyczy to prawa osobistego. Tylko wtedy, gdy pracownik potrzebuje urlopu na opiekę (Pflegefreistellung), musi udowodnić, że ma bliskich krewnych (dzieci, partnera), którzy potrzebują opieki.

W kwestii pytania o ciążę istnieje obszerne orzecznictwo. To pytanie jest tak mocno potępiane przez austriacki system prawny, że zezwala on na celowe kłamstwo bez żadnych konsekwencji.

Pytanie o karalność

Standardowe pytanie, którego należy się spodziewać podczas rozmowy kwalifikacyjnej, dotyczy karalności. W tym przypadku trzeba udzielić odpowiedzi tylko, jeśli istnieje powiązanie pomiędzy pracą a dokonanym wykroczeniami i zakłada się, że pracownik nie jest godny zaufania. Przykładem może być osoba, która została skazana za oszustwo lub malwersację, chcąca pracować w banku.

Pytanie o zdrowie

Pracodawca może pytać o choroby tylko wtedy, jeśli te mogą być niebezpiecznie dla zdrowia innych pracowników lub klientów np. gruźlica. Jeśli wymagane jest zaświadczenie lekarskie, może ono jedynie określać, czy dana osoba nadaje się do konkretnej pracy, czy też nie. Jeśli lekarz zakładowy przeprowadza badania, jest on zobowiązany do zachowania tajemnicy lekarskiej.

Zakazane!

Pracodawca nie może żądać np. analiz genetycznych. Nie ma również powodu do oddawania próbek krwi lub moczu podczas procesu rekrutacji.

Monitoring w pracy

W zasadzie zakazane jest wszystko, co narusza godność człowieka, np. monitoring w toalecie lub przebieralni. Inne rodzaje nadzoru, które nie naruszają godności ludzkiej, a mimo to jej dotykają (np. monitoring przy wyjściach), mogą być wprowadzone w przedsiębiorstwach z radą zakładową tylko w porozumieniu między pracodawcą a radą zakładową. Jeśli nie ma rady zakładowej, każdy pracownik musi wyrazić na to zgodę. Musi być dokładnie wiadomo, gdzie są kamery i co jest nagrywane. Ponadto konieczna jest zgoda komisji ochrony danych osobowych.

Prywatne rozmowy telefoniczne i surfowanie po Internecie w pracy

Wypłatę otrzymuje się za wykonaną pracę. Prywatne surfowanie po Internecie, bądź telefonowanie jest w większości przedsiębiorstwach niemile widziane, a nawet zabronione. Jednakże krótkie, ważne rozmowy telefoniczne nie mogą być zakazane. W przypadku całodniowej pracy, firma musi zapewnić możliwość załatwienia krótkich, ważnych spraw, np. umówienia się na wizytę u lekarza lub sprawdzenia czy dziecko wróciło ze szkoły do domu.

Prywatne e-maile w pracy

Jeśli nie ma wewnętrznych regulacji firmowych dotyczących pisania e-maili, to prywatne korzystanie z poczty elektronicznej jest dozwolone w umiarkowanym stopniu. Ponadto pracodawca nie może czytać prywatnych wiadomości. Nawet kontrola służbowych e-maili bez uprzedniego powiadomienia przez pracodawcę narusza godność człowieka.

Źródło: bau-holz.at