Ustawodawcy przyjęli, że za energię elektryczną trzeba zapłacić 34,50 miesięcznie. Rzeczywistość wygląda jednak zupełnie inaczej – a przede wszystkim dużo drożej.

Średnio w skali roku gospodarstwo domowe zużywa 1 500 kilowatogodzin (kWh), za które płaci ok. 472 euro. Miesięcznie otrzymujemy więc 39,33 euro. Tym samym opłata przekracza przyjętą wartość o 14 procent.

Jeżeli przyjrzymy się cenom u najpopularniejszego dostawcy prądu, a więc nie u najtańszego, otrzymamy koszty rzędu 515 euro rocznie, a więc 42,91 euro miesięcznie. Przekraczamy tym samym rządowe założenia o 24 procent.

Na tym jednak nie koniec – trzeba wziąć jeszcze pod uwagę różnice w poszczególnych krajach związkowych. Przepaść między wydzieloną stawką, a prawdziwymi opłatami jest największa w Brandenburgii (34 procent), Meklemburgii-Pomorzu Przednim (31 procent) oraz Turyngii (31 procent), a najmniejsza w Bremie (15 procent), Dolnej Saksonii (21 procent) oraz Bawarii (23 procent).

Niektóre gospodarstwa domowe dodatkowo ogrzewają wodę za pomocą prądu, co równa się zużyciu dodatkowych 750 kWh. Osoby mieszkające samotnie mogą ubiegać się o podwyższenie podstawowej stawki Harz IV o 2,3 procent, co daje ok. 10 euro. Faktyczne koszty dodatkowe sięgają jednak w tym przypadku 20 euro.

Od wprowadzenia Hartz IV w 2005 roku, podstawowa stawka zasiłku wzrosła stopniowo o 19 procent z 345 euro do 409. W tym samym czasie ceny energii elektrycznej podniosły się średnio o 46 procent.

Świadczeniobiorcy teoretycznie mogliby zmniejszyć swoje opłaty za energię elektryczną wybierając innego dostawcę, jednak ci często sprawdzają wpierw ich wypłacalność i nierzadko odmawiają podpisania umowy.

Koniec końców pozostaje chyba tylko inwestycja w świeczki…

Źródło: Bild