Reklama

Zmiany w strefie wynagrodzeń dozwolonych (Gleitzone lub Midijob) - atrakcyjniej dla pracownika

Pracownicy, którzy dostają wynagrodzenie w strefie wynagrodzeń dozwolonych płacą mniejsze składki na ubezpieczenia socjalne. Jednak po wprowadzeniu do ubezpieczeń zdrowotnych dodatkowych składek uzależnionych od wysokości wynagrodzenia okazało się, że przy wyliczaniu składek pojawiły się zmiany.

 

Tytułem wstępu: Z zatrudnieniem w strefie wynagrodzeń dozwolonych mamy do czynienia wówczas, gdy regularne miesięczne wynagrodzenie mieści się w przedziale 450,01–850 euro. Tym samym strefa wynagrodzeń dozwolonych łączy się bezpośrednio z granicą wynagrodzeń za pracę w wysokości 450 euro dla pracy w niepełnym wymiarze godzin. Poprzez wprowadzenie strefy wynagrodzeń dozwolonych podjęcie pracy podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia przez pracownika ma się stać atrakcyjniejsze – zredukowany zostanie bowiem udział pracownika w całościowej składce na ubezpieczenie społeczne.

Sposób obliczenia składki

Jednak z tego powodu, że udział pracownika rośnie nieproporcjonalnie wraz z rosnącym wynagrodzeniem za pracę, wprowadzono specjalny sposób obliczenia składki – im niższe wynagrodzenie, tym wyższe oszczędności wynikają po stronie pracownika. Przy miesięcznym wynagrodzeniu w wysokości 500 euro udział pracownika jest o 38 euro niższy w porównaniu z normalnym sposobem obliczania. Wprowadzone 1 stycznia 2015 dodatkowe składki na ubezpieczenie zdrowotne uwarunkowane wysokością wynagrodzenia odbijają się bezpośrednio na obliczeniach. Główne organizacje prowadzące ubezpieczenia społeczne uznały to za dobrą okazję, by 9 grudnia 2014 opublikować ogólne pismo dotyczące „postępowania w sprawach ubezpieczeń i składek dla stosunku zatrudnienia w strefie wynagrodzeń dozwolonych”. Przepisy weszły w życie 1 stycznia 2015 roku, ale do 31 grudnia 2014 funkcjonowało ogólne pismo z 19 grudnia 2012 roku.

Czynnik F i wzór strefy wynagrodzeń dozwolonych

Obliczenie udziału pracownika polega na wyliczeniu z faktycznego wynagrodzenia końcowego (WK) pomniejszonego wpływu objętego obowiązkiem płacenia składek. Do tego niezbędny jest wzór strefy wynagrodzeń dozwolonych i czynnik F. Czynnik F uzyskujemy poprzez podzielenie kwoty 30 przez sumę wszystkich składek na ubezpieczenie społeczne:

Suma wszystkich składek na ubezpieczenie społeczne od 1 stycznia 2015

Ubezpieczenie zdrowotne (składki ogólne)

14,6%

Ubezpieczenie zdrowotne (średnia wartość składki dodatkowej)

0,9%

Ubezpieczenie pielęgnacyjne

2,35%

Ubezpieczenie emerytalne

18,7%

Ubezpieczenie na wypadek bezrobocia

3,0%

Razem

39,55%

Czynnik F w roku 2015 wynosi 0, 7585 (30/39,55).

Pełny wzór strefy wynagrodzeń dozwolonych znajdziemy we wspomnianym wyżej piśmie. Można jednak znaleźć łatwiejszy sposób obliczeń. Poprzez uwzględnienie czynnika F uzyskujemy następujący skrócony wzór:
Dochód objęty obowiązkiem płacenia składek = 1,2716875 × WK – 230,934375
(WK = miesięczne wynagrodzenie końcowe za pracę)

 

Wyliczanie składki

Wyliczenie składki odbywa się w kilku krokach:

  1. Wyliczenie składki całkowitej z dochodu objętego obowiązkiem płacenia składek.
  2. Wyliczenie udziału pracodawcy z faktycznego wynagrodzenia końcowego.
  3. Udział pracownika to różnica punktu 1 i 2.
  4. Dodatkowa składka na ubezpieczenie zdrowotne, którą odprowadza tylko pracownik oraz dodatek do składki na ubezpieczenie pielęgnacyjne w przypadku bezdzietności są wyliczane osobno.

 

 

Przykład

Miesięczne wynagrodzenie końcowe wynosi 500 euro.

Z tego wyliczamy dochód objęty obowiązkiem płacenia składek w wysokości 404,91 euro.

(1,2716875 × 500 euro = 230,934375).

Ze względu na uproszczenie przedstawione zostanie wyliczenie tylko składki na ubezpieczenie zdrowotne.

1. krok

Obliczenie składki całkowitej

404,91 euro ×7,3% (14,6:2) = 29,56 euro ×2 = 59,12 euro

2. krok

Obliczenie udziału pracodawcy

500,00 euro ×7,3% (14,6:2) = 36,50 euro

3. krok

Obliczenie udziału pracownika

59,12 euro – 36,50 euro = 22,62 euro

4. krok

Dodatkowa składka kasy chorych uzależniona od wysokości dochodu wynosi 0,9%.

404,91 euro ×0,9 % = 3,64 euro

Udział pracodawcy w ubezpieczeniu zdrowotnym wynosi 36,50 euro, a udział pracownika wynosi 26,26 euro.

Przy wyliczaniu składek na ubezpieczenie zdrowotne bez uwzględnienia regulacji strefy wynagrodzeń dozwolonych udział pracownika wynosiłby 41 euro. Z tego wynika, że pracownik oszczędza 14,74 euro na ubezpieczeniu zdrowotnym.

 

Specjalne zgłoszenie w przypadku osób zatrudnionych na kilku stanowiskach w strefie wynagrodzeń dozwolonych zostaje zniesione.

Od 1 stycznia 2012 każdy pracownik, który był zatrudniony na kilku stanowiskach objętych obowiązkiem płacenia składek, musiał poświadczać swoje miesięczne dochody końcowe w kasie chorych (tzw. GKV Monatsmeldungen). Kiedy łączne miesięczne dochody mieściły się w strefie wynagrodzeń dozwolonych, kasa chorych informowała o tym pracodawców. W ten sposób pracodawcy mogli przeprowadzić specjalne obliczenia składek. Od 1 stycznia opisane wyżej postępowanie zostało zniesione. Pracodawca musi teraz samodzielnie zgłaszać, czy osoba zatrudniona na kilku stanowiskach mieści się w strefie wynagrodzeń dozwolonych. Pracownik jest zobowiązany do przedłożenia pracodawcy danych i dokumentów niezbędnych do obliczenia składek oraz dostarczenia zgłoszenia kasie chorych (§280 ustęp 1, Kodeks społeczny SGB IV).

Praca w niepełnym wymiarze godzin i kalkulator strefy wynagrodzeń dozwolonych

W praktyce zakładowej obliczaniem składek w strefie wynagrodzeń dozwolonych zajmuje się program obliczający wynagrodzenie końcowe.