Co jednak się stanie w momencie, gdy nasz pracodawca nie zamierza już z nami współpracować? Kiedy może zerwać z nami stosunek pracy? Pytań odnoszących się do tego tematu jest sporo, dlatego poniżej naświetlamy temat zwolnień na terenie Austrii. Przedstawimy też, za co może nas pracodawca zwolnić i jak wygląda cała sytuacja od strony prawnej. Zaprezentujemy również niektóre z powodów zerwań stosunku pracy pracodawcy z pracobiorcą.

Zerwanie stosunku pracy podczas „okresu próbnego”

W trakcie „okresu próbnego”, który zazwyczaj trwa od miesiąca do trzech miesięcy, pracodawca, jak i pracownik w każdej chwili może zerwać stosunek pracy bez podania konkretnej przyczyny.
UWAGA! Jeżeli „okres próbny” mamy maksymalnie przedłużony, to nadal jest możliwość zwolnienia się w każdej chwili. Pracodawca też ma prawo nas zwolnić bez podania powodu.
Ugodowe rozwiązanie umowy o pracę
Warunki umowy o pracę mogą być w każdej chwili uzgadniane i zmieniane za obopólną ugodą. Toteż można dowolnie zmieniać czas zakończenia naszej umowy o pracę. Czy zmiany zostały wprowadzone za zgodą pracownika, jest traktowane w każdej sytuacji indywidualnie. Musimy jednak być świadomi faktu, iż podpisany przez nas dokument jest niepodważalny.

Kündigung – wypowiedzenie

Wypowiedzenie kończy stosunek pracy, gdy umowa jest na czas nieokreślony. Pomijając niektóre prawne i zawarte w umowie klauzule, to w gestii pracobiorcy bądź też pracodawcy leży dopilnowanie poszczególnych terminów i ustalenie ostatecznych dat współpracy. Wypowiedzenie nie ma określonej formy, może ono nastąpić poprzez: informację ustną, pisemną bądź poprzez przekazanie świadectwa pracy przez pracodawcę.
Okres wypowiedzenia i „terminy”
Okres wypowiedzenia jest naliczany od momentu przedstawienia wypowiedzenia pracownikowi do daty ukończenia przez niego stosunku pracy. Jako termin wypowiedzenia traktowany jest moment rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą. Wszystko szczegółowo wynika z austriackiego prawa pracy i każdy termin jest ściśle określony paragrafem. Czas trwania wypowiedzenia dla pracowników umysłowych to jeden miesiąc, jednak termin ten może wydłużyć się do 6 miesięcy, nie może być on jednak krótszy niż zakładany. Termin wypowiedzenia dla tej samej grupy zawodowej to ostatni dzień danego miesiąca rozliczeniowego. Pracownicy, którzy podlegają klasyfikacji według wykonywanego zawodu mają skrócone okresy wypowiedzenia do 14 dni. Jako termin wypowiedzenia liczy się ostatni dzień przepracowanego tygodnia.

Ochrona przed wypowiedzeniem

Jak każda inna czynność prawna tak i wypowiedzenie może zostać podważone. Pracodawca musi nam udowodnić, że nas prawnie zwalnia. Według prawa o równości można podważyć nasze wypowiedzenie, jeżeli miało ono na celu dyskryminacje np. płciową. Pracodawca jest zobligowany do poinformowania o każdym wypowiedzeniu radę pracowniczą, która ma tydzień na ewentualne odwołanie od decyzji pracodawcy. Jeżeli nie zostanie zgłoszony sprzeciw, decyzja się uprawomocnia. Rada pracownicza w przypadku zwalniania współpracownika ma następujące prawa: może poprzeć wypowiedzenie, może je podważyć, a może też decyzję pozostawić pracodawcy. A jeśli w przedsiębiorstwie nie ma rady pracowniczej? W takim przypadku pracownik może osobiście zgłosić sprzeciw od decyzji wypowiedzenia.
A wypowiedzenie może zostać przekazane na drogę sądową, gdy jest bezprawne, a pracujemy w danym przedsiębiorstwie minimum 6 miesięcy. Gdy zwalniane są osoby starsze, badany jest powód socjalny i czy dana osoba poprzez to wypowiedzenie nie zostanie wykluczona z grupy osób w wieku produkcyjnym.

Zwolnienie

Terminem „zwolnienie” określa się zwolnienie pracownika, czyli rozwiązanie stosunku pracy poparte bardzo mocnym argumentem. Powód, dla którego pracodawca zwolnił pracownika, musi być bardzo ważny i pracodawca musi patrzeć obiektywnie na całe zdarzenie, czy dana sytuacja uniemożliwia dalszą współpracę. Treść dokumentu o zwolnieniu musi bowiem zawierać powód zwolnienia. Austriackie prawo pracy wylicza całą listę powodów, które pracodawca może zawrzeć w zwolnieniu. Poniżej podamy kilka z nich zgodnie z klauzulą §1162 zawartą w Allgemeinen Burgerlichen Gesetzbuch ABGB (Powszechnej księgi praw obywateli).
Pracownik może zostać zwolniony, gdy: opuszcza pracę bez podania powodu; posiada orzeczenie o niezdolności wykonywania danej pracy; spożywa alkohol w pracy bądź przychodzi w stanie nietrzeźwym do pracy i nie dostosowuje się do ostrzeżeń pracodawcy; dopuści się napaści słownej bądź fizycznej na pracodawcę bądź współpracownika; dopuści się kradzieży bądź innego czynu karalnego; uporczywie zaniedbuje swoje obowiązki; przedstawi fałszywe dokumenty świadczące o uprawnieniach bądź wykształceniu; działa na niekorzyść firmy.

Wystąpienie z pracy

Wystąpienie oznacza natychmiastowe rozwiązanie stosunku pracy z winy pracobiorcy, który musi podać niepodważalny powód. Tu też mamy możliwość skorzystania z długiej listy powodów, dla których zostaliśmy zmuszeni do zakończenia stosunku pracy, a mianowicie: gdy nie jesteśmy w stanie dalej pracować bez uszczerbku na zdrowiu; pracodawca nie zapewnia odpowiednich warunków socjalnych i bezpieczeństwa w miejscu prac; praca, którą wykonuje, ingeruje w jego sferę intymną.

Koniec pracy uwarunkowany terminem umowy

Jeżeli nasza umowa z pracodawcą w Austrii opiewa na czas określony i nie zostanie przez nas przedłużona, nasz stosunek pracy wygasa wraz z datą końcową na umowie. Przedłużając ją kilkakrotnie, doprowadzimy do tego, iż nasza umowa zostanie przedłużona na czas nieokreślony.

Dokumenty, które powinniśmy otrzymać od pracodawcy, gdy kończymy z nim współpracę:

świadectwo pracy, zaświadczenie o wymeldowaniu z austriackiej kasy chorych, podsumowanie naszych przychodów za ostatni rok (Lohnzettel), rachunek za prace za ostatni miesiąc, zaświadczenie od pracodawcy, które możemy złożyć w austriackim urzędzie pracy.