Osoby prowadzące działalność gospodarczą oraz pracujące na własny rachunek, np. w wolnych zawodach, podlegają w Austrii obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu. Przedsiębiorcy mają możliwość ulepszenia swojego ubezpieczenia zdrowotnego za sprawą dodatkowych składek, mogą również dobrowolnie zabezpieczyć się na wypadek bezrobocia. Osoby prowadzące samodzielną i niesamodzielną działalność zarobkową podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu. Obie formy zarobkowania zróżnicowane są jednak pod względem świadczeń i składek.
Prowadzący działalność gospodarczą
Ostateczna wysokość składek na ubezpieczenie społeczne dla osób prowadzących samodzielną działalność wyliczana jest na podstawie dochodów zawartych w decyzji o wymiarze podatku dochodowego z bieżącego roku kalendarzowego. Ustawa o ubezpieczeniu społecznym w ramach działalności gospodarczej przewiduje zniżki dla nowo przyjętych, a więc osób, które po raz pierwszy podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu, jako członkowie izby gospodarczej. Osoby prowadzące działalność gospodarczą podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu, emerytalno-rentowemu, od następstw nieszczęśliwych wypadków oraz objęte są obligatoryjnym zabezpieczeniem emerytalnym dla sektora prywatnego. Kwestia ubezpieczenia zdrowotnego i emerytalno-rentowego ujęta jest w ustawie o ubezpieczeniu społecznym w ramach działalności gospodarczej (GSVG), ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków reguluje ustawa ogólna o zabezpieczeniu społecznym (ASVG), natomiast ubezpieczenie emerytalno-rentowe w sektorze prywatnym określa ustawa o zakładowym ubezpieczeniu pracowniczym (BMSVG). Obowiązkowe ubezpieczenie nie obejmuje ochrony na wypadek bezrobocia. Osoby prowadzące drobną działalność gospodarczą mają możliwość uzyskania zwolnienia z obowiązku pełnego ubezpieczenia po spełnieniu określonych warunków. Lekarze prowadzący działalność na własny rachunek, którzy nie są objęci stosunkiem zatrudnienia i nie prowadzą indywidualnej praktyki lekarskiej, zgodnie z ustawą o zabezpieczeniu społecznym przedstawicieli wolnych zawodów (FSVG) podlegają obowiązkowi ubezpieczenia emerytalno-rentowego oraz od następstw nieszczęśliwych wypadków w zakładzie ubezpieczeń społecznych sektora prywatnego.
Działalność na własny rachunek bez rejestrowania działalności gospodarczej
Pod pojęciem „neue Selbstständige” kryją się osoby prowadzące samodzielną działalność zarobkową bez konieczności rejestrowania działalności gospodarczej. W takim przypadku obowiązek ubezpieczenia obejmuje ubezpieczenie emerytalno-rentowe, zdrowotne, od następstw nieszczęśliwych wypadków oraz zabezpieczenie emerytalne w sektorze prywatnym. Do powyższej grupy należą także artyści, którzy objęci są obligatoryjnym ubezpieczeniem emerytalno-rentowym, zdrowotnym oraz od następstw nieszczęśliwych wypadków.
Wielokrotne ubezpieczenie / ochrona na wypadek bezrobocia dla osób prowadzących samodzielną działalność
Jeśli natomiast dana osoba jednocześnie prowadzi samodzielną i niesamodzielną działalność zarobkową lub pracuje jako rolnik, powoduje to obowiązek ubezpieczenia wynikający z różnych ustaw o ubezpieczeniu społecznym. W związku z tym konieczne jest wielokrotne odprowadzenie składek. Istnieje jednak możliwość dobrowolnego przystąpienia do ubezpieczenia na wypadek bezrobocia. Jeśli takie ubezpieczenie zostanie zawarte, wysokość dziennego zasiłku dla bezrobotnych uzależniona jest od wysokości miesięcznej składki. Z kolei maksymalny okres pobierania zasiłku zależy od wieku ubezpieczonego oraz okresu, w którym podlegał on ubezpieczeniu na wypadek bezrobocia.
Ubezpieczenie zdrowotne
Osoby objęte ubezpieczeniem zdrowotnym w ramach działalności gospodarczej dzielą się na uprawione do świadczeń rzeczowych oraz uprawnione do świadczeń pieniężnych. Przyporządkowanie do danej grupy następuje na podstawie wysokości dochodów. Zarówno uprawnieni do świadczeń rzeczowych, jak i pieniężnych, mają możliwość zmiany grupy przyporządkowania za opłatą dodatkowej składki. Podlegające obowiązkowemu ubezpieczeniu osoby prowadzące działalność zarobkową mogą zgłosić do ubezpieczenia swoich członków rodziny, jak np. małżonka czy dzieci. Po spełnieniu określonych warunków osobie prowadzącej samodzielną działalność przysługuje również prawo do zasiłku chorobowego w przypadku długotrwałej choroby. Warunki przyznawania i prawo do poszczególnych świadczeń można sprawdzić za pomocą austriackiej karty ubezpieczenia zdrowotnego e-card.
Ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków/Emerytura i renta
Wszyscy przedsiębiorcy prowadzący samodzielną działalność gospodarczą podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu od następstw nieszczęśliwych wypadków zgodnie z ustawą ogólną o zabezpieczeniu społecznym (ASVG). Na ten cel odprowadzana jest stała miesięczna składka. Możliwe jest także dodatkowe ubezpieczenie. Osoby prowadzące samodzielną działalność gospodarczą podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu, w ramach którego wyróżnia się następujące świadczenia – emeryturę, rentę z tytułu niezdolności do pracy, rentę rodzinną po zmarłym członku rodziny (rodzicu/małżonku etc.). Prawo do emerytury przysługuje po uzyskaniu wymaganych minimalnych okresów składkowych. Emerytura według nowych zasad odnosi się do kobiet i mężczyzn urodzonych od 1 stycznia 1955, natomiast emerytura na starych zasadach ma zastosowanie w przypadku osób urodzonych przed tą datą. Wyliczenie emerytury następuje poprzez konto emerytalne. Okresy składkowe uzyskane do 2013 roku przez osoby urodzone od 1955 roku dopisywane są do początkowego stanu konta emerytalnego. Możliwość osiągania dochodów z działalności zarobkowej w czasie pobierania emerytury uzależniona jest od rodzaju pobieranego świadczenia.
Renta z tytułu niezdolności do pracy zarobkowej / renta inwalidzka
Niezdolność do pracy zarobkowej jako warunek otrzymania renty z tytułu ograniczenia zdolności do pracy nie została jednoznacznie zdefiniowana, lecz jest zależna od wieku ubezpieczonej osoby. Prawo do renty przysługuje po spełnieniu określonych kryteriów oraz upływie okresu oczekiwania. Jeśli osoba przebywająca na rencie z tytułu niezdolności do pracy zarobkowej, rencie z tytułu niezdolności do wykonywania zawodu lub rencie inwalidzkiej osiąga dodatkowe dochody z działalności zarobkowej, wysokość przysługującej jej częściowej renty będzie zależna od całkowitych dochodów. Prawo do renty inwalidzkiej przysługuje w sytuacji, gdy zdolność do pracy zarobkowej zmniejszyła się o co najmniej 20% na skutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, trwającej ponad 3 miesiące. Przy ustalaniu wysokości renty inwalidzkiej decydująca jest podstawa wymiaru świadczenia oraz stopień niezdolności do pracy ubezpieczonej osoby.
W razie pytań zapraszamy na
lub telefonicznie
00 48 / 77 403 24 26
