Nowa ustawa zajmuje się przede wszystkim ułatwieniami w zakresie: potwierdzeń odbioru dostaw, faktur opiewających na niewielkie sumy, deklaracji podatku od wynagrodzeń, zryczałtowanego podatku od wynagrodzeń w przypadku krótkoterminowego zatrudnienia oraz w zakresie składek na ubezpieczenia społeczne. Faktury opiewające na niewielkie kwoty, których łączna suma nie przekracza 150 euro, nie muszą zawierać szeregu danych, wymaganych zwykle w odniesieniu do rachunków. Nie musi też widnieć na nich odbiorca rachunku.
Maksymalna suma została podniesiona do 200 euro. W ten sposób ustawodawca reaguje na wzrost cen w ciągu ostatnich lat, przez co zdrożały dobra i usługi, a ww. limit nie uległ podwyższeniu.
Niestety, w związku ze wzrostem cen oczekiwany efekt uproszczenia okazał się skuteczny jedynie częściowo. Uproszczenie to odnosi się głównie do rozliczania niewielkich, mających miejsce w
krótkim okresie obrotów gotówkowych – w szczególności w handlu artykułami codziennego użytku.
Deklaracje podatku od wynagrodzeń – zmniejszenie biurokracji poprzez podniesienie progu do 5000 euro
Jeśli należny do odprowadzenia podatek od wynagrodzeń wynosi w danym roku łącznie więcej niż 1080 oraz mniej niż 4000 euro, jego zgłoszenie i zapłata mają miejsce jedynie raz na kwartał. Od 2017 roku obowiązujący tu maksymalny próg podatku ma zostać podniesiony do 5000 euro. Ma to być ułatwienie przede wszystkim dla pracodawców zatrudniających nieliczny personel, którzy w przyszłości zamiast 12 składać będą jedynie 4 deklaracje podatku od wynagrodzeń w ciągu roku.
Suma wynagrodzeń, której odpowiada podatek w wysokości 5000 euro, wynosi w bieżącym roku około 35 000 euro (zgodnie z tabelami podatku od wynagrodzeń, klasa podatkowa I i IV).
Oczywiście inaczej wygląda to w przypadku zatrudnienia osób w niepełnym wymiarze czasu pracy, których wynagrodzenia nie przekraczają wejściowych sum dla poszczególnych klas podatkowych. W klasie podatkowej I/IV jest to kwota prawie 12 000 euro.
Zryczałtowanie podatku od wynagrodzeń w przypadku zatrudnienia krótkoterminowego
Jeżeli dana osoba jest zatrudniona nie dłużej niż przez 18 kolejnych dni roboczych lub konieczne jest jej natychmiastowe zatrudnienie w nie dającym się z góry przewidzieć momencie, ma ona
status „zatrudnionej krótkoterminowo”. W takim przypadku możliwe jest naliczenie zryczałtowanego podatku od wynagrodzeń w wysokości 25%. Zryczałtowanie możliwe jest wyłącznie wtedy, gdy wysokość przeciętnej dniówki pracownika nie przekracza 68 euro. Limit ten powiązany jest z płacą minimalną (8 godzin pracy × 8,50 euro = 68 euro) i w 2017 roku wraz z jej podwyżką wzrasta do 72 euro. Należy zwrócić uwagę, że definicja „krótkoterminowości” w znaczeniu podatkowym znacznie odbiega od rozumienia tego pojęcia w kontekście prawa o ubezpieczeniach społecznych. Dla zastosowania zryczałtowanego podatku w wysokości 25% nie ma znaczenia, czy dana osoba spełnia kryteria krótkoterminowego zatrudnienia z perspektywy
ubezpieczeń społecznych.
Potwierdzenia odbioru dostaw – obowiązek przechowywania kończy się w momencie
otrzymania faktury
Potwierdzenia odbioru dostaw podlegają obowiązkowi przechowywania, jako odebrane lub wysłane dokumenty handlowe dotychczas musiały być przechowywane również wtedy, gdy wszelkie
konieczne dane zawarte były już w fakturach. Obowiązek przechowywania wynosi 6 lub 10 lat, jeśli potwierdzenie odbioru dostawy używane jest jako dowód księgowy. Powyższe uregulowanie
ulega teraz uproszczeniu. W przypadku potwierdzeń odbioru dostaw, nie będących dowodami księgowymi, obowiązek przechowywania kończy się w chwili otrzymania faktury. Jeśli chodzi zaś
o wysłane potwierdzenia, nie stanowiące dowodów księgowych, ich obowiązek przechowywania przemija wraz z wysłaniem faktury. Nowe zasady mają dotyczyć wszystkich potwierdzeń odbioru dostaw, których okres przechowywania zgodnie z dotychczasowym stanem prawnym nie dobiegł jeszcze końca.
Działania pozapodatkowe – składki na ubezpieczenie społeczne
Dotychczas szacowanie składek na ubezpieczenie społeczne miało miejsce w sytuacji, gdy pracodawca nie dysponował koniecznymi danymi w wyznaczonym dniu (najpóźniej na 3 dni
robocze banku przed końcem miesiąca). Projekt ustawy dopuszcza w takiej sytuacji możliwość oszacowania składek na ubezpieczenie społeczne na podstawie rzeczywistej wartości z poprzedniego miesiąca. Wartość ta brana jest pod uwagę na dzień płatności składek (3 dni robocze banku przed końcem miesiąca), jako wynik naliczenia wynagrodzeń za poprzedni miesiąc.
Dotychczas było to dopuszczalne tylko wtedy, gdy zmiany w naliczaniu składek powodowane były regularnie rotacją pracowników lub zmiennymi składnikami płac. W praktyce uregulowanie odnoszące się jedynie do wyjątkowych sytuacji było używane bardzo często. Obecnie wartości z rozliczenia poprzedniego miesiąca zostały wyraźnie uwzględnione, jako powszechnie dopuszczalna alternatywa. Aby wyrównać pojawiające się nieuchronnie różnice pomiędzy faktycznie należnymi składkami za dany miesiąc a zastosowaną wartością z poprzedniego miesiąca, należy odjąć lub dodać powstałą różnicę od/do składek płatnych w kolejnym miesiącu.
Nie wszystkie zmiany wchodzą w życie z początkiem roku
Pierwotnie postępowanie ustawodawcze miało zakończyć się jeszcze w 2016 roku, dzięki czemu ustawa weszłaby w życie z dniem 1 stycznia 2017. Konsultacje w Bundestagu i w Bundesracie
przedłużyły się jednak aż do przełomu roku, wobec czego niektóre uregulowania wejdą w życie z pewnym opóźnieniem.