Federalny Trybunał Skarbowy jasno podkreśla, iż odzież cywilna stanowi tabu dla celów podatkowych. Co to oznacza? Odzież, którą pracownik ubiera poza pracą, nie może być wydatkiem operacyjnym. Tym samym nie ma możliwości uzyskania zwrotu podatku naliczonego za zakupione ubrania. Są jednak dwie możliwości, jak jednak ten zakup wpisać jako tzw. koszt uzyskania przychodu. 

Zasady odliczania wydatków służbowych na odzież

Jeśli przedsiębiorca kupuje typową odzież roboczą, może odliczyć ją od wydatków przy ustalaniu zysków. Jednak w przypadku gdy ubranie można nosić także prywatnie, kontrolerzy urzędów skarbowych już inaczej podchodzą do sytuacji. Jeśli np. przedsiębiorca kupuje dżinsy lub garnitur, aby mieć odpowiedni strój podczas ważnych spotkań, urząd skarbowy obetnie ulgę z tytułu wydatków operacyjnych.

Wskazówka: Dyskusja, czy dany zakup można odliczyć od wydatków operacyjnych, dotyczy zarówno ubrań, jak i butów. Nawet jeśli przedsiębiorca bądź pracownik cały dzień jest na nogach i przez to ma problemy ze stopami, nie można zaliczyć zwykłych trampek jako typowego stroju roboczego. Muszą to być bowiem buty z ochronnymi nakładkami.

Podział wydatków? Niemożliwy! 

Czy odzież, którą przedsiębiorca kupuje zarówno do celów służbowych, jak i prywatnych, można częściowo odliczyć od wydatków operacyjnych? Otóż nie. Dane ubranie musi być typową odzieżą roboczą i wtedy można odliczyć 100% kosztów. W przeciwnym wypadku nie ma możliwości ich odliczenia. 

Zakaz odliczania kosztów operacyjnych także dla ubrań prywatnych dla pracowników

Jeśli przedsiębiorca kupi pracownikom odzież cywilną, urząd skarbowy uzna to jako wydatek operacyjny. Jednocześnie jednak przyjmuje się, że jest to świadczenie rzeczowe na rzecz pracownika, a takie świadczenie rzeczowe prowadzi do wynagrodzenia. Z tego tytułu przypada zaś podatek od wynagrodzeń (niem. Lohnsteuer) i ubezpieczenie społeczne (niem. Sozialversicherung).

Zapewnienie odliczenia kosztów operacyjnych

Odliczenie kosztów operacyjnych jest możliwe, jeśli ubranie zakupiono u sprzedawcy specjalizującego się w odzieży roboczej. W tym przypadku niemiecki urząd skarbowy z reguły nie sprawdza, czy zakupiono odzież cywilną. Ponadto takie ubranie może być opatrzone logo firmy (np. na kołnierzyku koszuli). W takiej sytuacji można argumentować, że choć zakupiono odzież cywilną, to ze względu na logo nie powinno się jej nosić prywatnie.

Brak możliwości odliczenia podatku naliczonego dla odzieży cywilnej

Federalny Trybunał Skarbowy orzekł, iż nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego od odzieży cywilnej. Wykluczony jest także podział wydatków na część prywatną i służbową (BFH, wyrok z 24 sierpnia 2022 r., sygn. XI R 3/22; opublikowany 23 stycznia 2023 r.). Nawet jeśli pracodawca kupuje swoim pracownikom ubranie cywilne i zapewnia im je do codziennej pracy, to zwrot podatku naliczonego za taką odzież nie jest możliwy. 

Kontrola kosztów czyszczenia i naprawy 

Jeśli niemiecki urząd skarbowy stwierdzi, że przedsiębiorca wystąpił o odliczenie kosztów operacyjnych i zwrot podatku naliczonego w odniesieniu do odzieży cywilnej, możliwy jest zakaz ponoszenia kosztów działalności gospodarczej i zwrotu podatku naliczonego w odniesieniu do odzieży. Ponadto czyszczenie i naprawa takich ubrań także prowadzi do dalszego ograniczenia odliczenia kosztów działalności gospodarczej i zwrotu podatku.