Nareszcie zaczyna się urlop, a tu nagle pojawiają się bóle głowy, drapanie w gardle i cieknący nos. Nigdy nie ma właściwego momentu na chorobę, jednak rozczarowanie w takiej sytuacji może być wyjątkowo duże, gdy długo wyczekiwane wolne trzeba spędzić w łóżku.
Niestety, okazuje się, że około 5% ludzi zachorowania trapią właśnie w trakcie urlopu. Taki los spotyka niektóre osoby bardzo często, a nadchodzące odprężenie i relaks stają się niejako „wyzwalaczem” choroby. Gdy pracownik zachoruje w czasie urlopu, w pewnych okolicznościach ma on prawo do późniejszego wykorzystania utraconych dni wolnych. Wynika to z federalnej ustawy o urlopie wypoczynkowym (niem. Bundesurlaubsgesetz). Podstawowym warunkiem jest jednak natychmiastowe poinformowanie pracodawcy o chorobie – niezależnie od tego, gdzie w danym momencie przebywa pracownik. Dotyczy to również sytuacji, w których z powodu zachorowania pracownik w ogóle nie może rozpocząć urlopu. Na pewno nie wystarczy poinformowanie o tym fakcie jedynie kolegi z pracy. Z informacją należy zwrócić się do działu kadr lub do bezpośredniego przełożonego.
Zaświadczenie lekarskie od pierwszego dnia choroby
Aby móc wykorzystać w późniejszym terminie urlop, który przepadł z powodu choroby, bezwzględnie konieczne jest przedłożenie zaświadczenia lekarskiego. Musi ono obejmować okres od pierwszego dnia choroby, niezależnie od obowiązujących w firmie uregulowań w tym zakresie. Zaświadczenie musi zawierać nie tylko stwierdzenie zachorowania, lecz również szczegółowy opis jego objawów. Poza tym musi z niego wynikać, iż chory jest niezdolny do pracy. Gdy zabraknie takowej informacji, pracodawca może nie uznać zaświadczenia i odmówić możliwości wykorzystania utraconego urlopu w późniejszym terminie. Dodatkowo chory pracownik musi zadbać o to, by zaświadczenie jak najszybciej dotarło do rąk pracodawcy. Ustawowy termin na przedłożenie zaświadczenia lekarskiego to 3 dni kalendarzowe. Zaleca się więc przesłanie go do firmy faksem bądź mailem z potwierdzeniem odbioru. Szczegóły przekazania zaświadczenia powinny zostać ustalone/potwierdzone w momencie, gdy pracownik informuje swojego szefa o zachorowaniu w trakcie urlopu.
Prawo do późniejszego wykorzystania urlopu nie dotyczy dni wolnych za pracę w nadgodzinach
Aby wynagrodzenie było wypłacane również za czas choroby w trakcie urlopu, pracownik jest zobowiązany pozostawić swojemu przełożonemu adres, pod którym będzie przebywał podczas nieobecności. Lokalizacją może być np. hotel lub szpital. Osoby objęte ustawowym ubezpieczeniem zdrowotnym potrzebują poza tym zaświadczenia lekarskiego dla kasy chorych, w którym będzie zawarta informacja o niezdolności do pracy oraz jej przewidywanym okresie. Jest to konieczne, by kasa sfinansowała koszty zagranicznego leczenia co najmniej w takiej wysokości, jaka obowiązywałaby podczas leczenia na terenie Republiki Federalnej Niemiec. Osobom, które oficjalnie nie przebywają na urlopie, lecz jedynie odbierają czas wolny za nadgodziny, nie przysługuje niestety prawo do późniejszego wykorzystania utraconego wolnego. Z perspektywy prawnej nie ma tu bowiem zastosowania federalna ustawa o urlopie wypoczynkowym. Taka interpretacja przepisów jest zgodna z wieloma dotychczasowymi wyrokami sądów. To samo dotyczy sytuacji, gdy w trakcie urlopu nieoczekiwanie pojawi się choroba dziecka i rodzic musi spędzić czas przy jego łóżku, zamiast leżeć na słonecznej plaży.
Na czas podróży zagranicznej warto wykupić turystyczne ubezpieczenie zdrowotne
Pokrycie kosztów zagranicznego leczenia przez ustawową kasę chorych, w której jest się ubezpieczonym w Republice Federalnej Niemiec, jest uzależnione od kraju, w którym ma miejsce pobyt. W przypadku całej Unii Europejskiej, jak i Szwajcarii, Liechtensteinu, Islandii i Norwegii zastosowanie mają umowy o zabezpieczeniu społecznym. Koszty pokrywane są jednak do wysokości niemieckiej stawki i tylko w standardowych ramach obowiązujących w danym państwie. W przypadku krajów nie mających podpisanej z Republika Federalną Niemiec umowy o zabezpieczeniu społecznym (jak np. USA czy Australia), całkowite koszty leczenia ponosi pacjent, o ile nie wykupił on prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego na czas podróży zagranicznej.
Urlop za granicą w czasie zwolnienia lekarskiego jest dopuszczalny
Jeśli pracownik długotrwale przebywa na zwolnieniu lekarskim, zasadniczo może on w tym czasie wybrać się na urlop. Wcześniej powinien jednak uzgodnić to ze swoim lekarzem prowadzącym. Gdy ktoś pobiera zasiłek chorobowy i spędza urlop na terenie Republiki Federalnej Niemiec, świadczenie z reguły będzie mu dalej wypłacane. Jest to zgodne ze stanowiskiem Stowarzyszenia Ustawowych Ubezpieczeń Zdrowotnych (niem. Verband der Ersatzkasssen). Wyjazd zagraniczny wymaga jednak uprzedniej zgody kasy chorych. Można ją uzyskać tylko wtedy, gdy podróż w żaden sposób nie zaburzy przebiegu leczenia pracownika. Musi to zostać potwierdzone stosownym zaświadczeniem lekarskim, które zostanie przedłożone w kasie chorych. Poza tym zaplanowany przez kasę chorych proces leczenia jest nadrzędny w stosunku do wyjazdu urlopowego.
