Dlatego też postanowiliśmy przybliżyć ten temat na łamach Job-Profi.pl dokładnie wyjaśnić, jak wygląda sytuacja z początkiem 2015 roku. Otóż przy zatrudnianiu zagranicznych pracowników obowiązują zróżnicowane uregulowania, a decydujące są takie czynniki jak: obywatelem jakiego państwa jest osoba ubiegająca się o pracę, jakie czynności będzie wykonywać w ramach obowiązków służbowych i czy zamieszkuje już na terenie Republiki Federalnej Niemiec lub pozostaje jeszcze za granicą.

Zatrudnianie zagranicznych pracowników pochodzących z krajów Unii Europejskiej

Zatrudnienie kandydata pochodzącego z państwa członkowskiego UE zasadniczo nie stanowi większego problemu. Takiemu pracownikowi nie jest potrzebne żadne szczególne zezwolenie na wykonywanie pracy. Obywatele wszystkich państw członkowskich UE mają prawo do swobodnego zamieszkiwania i pracy w każdym innym kraju należącym do wspólnoty (zgodnie z prawem do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terenie UE). Należy jedynie dokonać zgłoszenia pobytu we właściwym urzędzie meldunkowym. Zezwolenia na wykonywanie pracy nie potrzebują kandydaci z państw członkowskich Unii Europejskiej, ze Szwajcarii i z pozostałych krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego, tj. z Islandii, Norwegii i Liechtensteinu.

Uwaga: Od 1 stycznia 2014 nie obowiązują już specjalne uregulowania w stosunku do obywateli Bułgarii i Rumunii. Zasadniczo obywatele tych dwóch krajów do końca 2013 roku potrzebowali zezwolenia na wykonywanie pracy w obrębie UE, chcąc podjąć zatrudnienie na terenie Niemiec, ale od 1 stycznia 2014 Rumuni i Bułgarzy mogą już wykonywać pracę w Niemczech bez jakichkolwiek restrykcji. Mają oni też prawo do wolnego i nieograniczonego dostępu do niemieckiego rynku pracy i podlegają obowiązującym tu uregulowaniom (jak np. płaca minimalna). Istnieje w stosunku do nich jedynie ogólny obowiązek meldunkowy, czyli konieczność zgłoszenia pobytu we właściwym urzędzie meldunkowym.

Szczególne uregulowania dla obywateli Chorwacji

Od 1 lipca 2013 Chorwacja jest krajem członkowskim UE, swobodny dostęp do europejskiego rynku pracy jest jednak dla Chorwatów ograniczony – obecnie do 30 czerwca 2015, choć okres ten może zostać wydłużony maksymalnie do 30 czerwca 2020. Przy podejmowaniu pracy w Niemczech obywatele tego kraju potrzebują więc w dalszym ciągu zezwolenia na wykonywanie pracy. Wniosek o takie pozwolenie należy złożyć w Centralnym Urzędzie Pośrednictwa Pracy z Zagranicą (niem. Zentrale Auslands- und Fachvermittlung). Zezwolenie na wykonywanie pracy może być wydane na czas określony lub nieokreślony.

Zatrudnianie obcokrajowców z państw nie będących członkami UE

Pracownicy z państw nie należących do UE (tzw. krajów trzecich) zasadniczo mogą przybyć na teren Niemiec tylko z wizą. Mogą wtedy podjąć określone w niej zatrudnienie. Wiza taka z reguły wydawana jest na okres 3 miesięcy. Jeśli pracownik ma być zatrudniony przez dłuższy czas, musi on wnioskować o tzw. zezwolenie na pobyt w celu wykonywania pracy. Właściwym organem w tych sprawach jest urząd ds. cudzoziemców w miejscu zamieszkania pracownika. Przed wydaniem zezwolenia na pobyt biuro ds. cudzoziemców zwykle czeka na zgodę ze strony Federalnej Agencji Pracy. Taka aprobata udzielana jest tylko wtedy, gdy spełnione zostaną odpowiednie warunki.

Obcokrajowiec ma porównywalne warunki pracy

Federalna Agencja Pracy wyraża zgodę na pobyt w celu wykonywania pracy, jeśli:

– zatrudnienie nie będzie miało negatywnego wpływu na rynek pracy;

– stwierdzono, że na dane miejsce pracy nie ma właściwego kandydata pochodzącego z Niemiec lub z obszaru Unii Europejskiej;

– zagraniczny pracownik zatrudniony zostanie na takich samych warunkach jak niemiecki pracownik o porównywalnych kwalifikacjach.

Federalna Agencja Pracy może ograniczyć wydawaną zgodę np. tylko na wykonywanie określonej pracy, pracę u określonego pracodawcy lub w określonym czasie. Zgoda wydawana jest na okres maksymalnie 3 lat.

Uwaga: Wprowadzenie zmian może być trudne. Jeśli chciałbyś dokonać zmian w dotychczasowych warunkach pracy, powinieneś wcześniej uzgodnić to z urzędem ds. cudzoziemców, tak aby nowe warunki pracy pokrywały się z dotychczasowym zezwoleniem na wykonywanie pracy.

Niektórzy obywatele „krajów trzecich” nie potrzebują wyżej opisanej zgody

Jeśli mamy do czynienia z tzw. zatrudnieniem nie wymagającym zgody, zezwolenie na pobyt może być udzielone bez wcześniejszej zgody Federalnej Agencji Pracy. Zgody nie wymagają na przykład:

– praktyki w ramach studiów;

– wakacyjne zatrudnienie studentów zagranicznych szkół wyższych na okres maksymalnie 3 miesięcy;

– kształcenie zawodowe absolwentów niemieckich szkół zagranicznych;

– zatrudnianie wysoko wykwalifikowanego personelu z „niebieską kartą UE” (np. lekarzy z określonym wynagrodzeniem minimalnym);

– zatrudnianie specjalistów, którzy ukończyli szkołę wyższą na terenie Niemiec.

Twój zagraniczny kandydat już mieszka w Niemczech

Nawet jeśli Twój pochodzący z zagranicy kandydat już mieszka na terenie Niemiec, zasadniczo może on pracować u Ciebie tylko wtedy, gdy otrzyma zgodę Federalnej Agencji Pracy. Obowiązują tu jednak liczne wyjątki:

– obcokrajowcy, którzy posiadają zezwolenie na pobyt i od co najmniej 2 lat legalnie pracują i podlegają obowiązkowi ubezpieczeniowemu na terenie Republiki Federalnej Niemiec, nie potrzebują zezwolenia na wykonywanie pracy;

– zgody Federalnej Agencji Pracy nie potrzebują również obcokrajowcy, którzy przybyli do Niemiec przed 18. rokiem życia, mając ze sobą zezwolenie na pobyt i odpowiednie przygotowanie szkolne.

Wskazówka: Warto wcześniej dokonać rozeznania w Federalnej Agencji Pracy.

Jeśli chciałbyś się dowiedzieć, czy możesz obsadzić dane stanowisko zagranicznym kandydatem lub czy istnieje możliwość zatrudnienia określonego kandydata z zagranicy, możesz wnioskować o wstępną weryfikację przez Federalną Agencję Pracy. Dzięki temu odpowiednio wcześnie dowiesz się, czy możesz liczyć na pozytywną decyzję urzędu.

W razie pytań zapraszamy na
www.smuda-consulting.com
lub telefonicznie
0048 / 77 403 24 26