Indywidualna umowa o pracę

(Einzelarbeitsvertrag)

Indywidualna umowa o pracę reguluje prawa i obowiązki pracodawców i pracowników. Umowa ta nie ma wyznaczonych norm formalnych i może być zawierana ustnie (wyjątek stanowi tylko umowa nauczycielska). Zawarcie pisemnej umowy jest jednak korzystne dla obu stron. Wyjątkowe ustalenia, jak np. zakaz konkurencji czy rozliczanie nadgodzin, muszą zostać zawarte na piśmie. Rozróżniamy umowę na czas określony (wypowiedzenie umowy z zachowaniem okresu wypowiedzenia) oraz umowę na czas nieokreślony (zakończenie stosunku pracy przez wypowiedzenie).

Umowa taryfowa

(Gesamtarbeitsvertrag, GAV)

Ten rodzaj umowy zawierany jest pomiędzy związkami pracodawców a związkami pracowników. Umowa taryfowa zawiera postanowienia minimalne (np. płacę minimalną), których indywidualne umowy o pracę nie mogą przekroczyć. Rozróżniamy umowy ogólnie wiążące (dla poszczególnych branż) oraz ogólnie niewiążące (tylko dla członków związku).

Standardowa umowa o pracę

(Normalarbeitsvertrag, NAV)

Standardowymi umowami o pracę są rozporządzenia państwa lub kantonów, które regulują stosunek pracy pod względem czasu pracy, dni wolnych, okresów wypowiedzenia itd. Kantony muszą wydać odpowiednie rozporządzenie w przypadku stosunków pracy np. w rolnictwie. Postanowienia zawarte w tej umowie dotyczą wszystkich stosunków pracy, dopóki w umowie indywidualnej nie postanowiono inaczej. Jeżeli w branżach, w których nie funkcjonują ogólnie wiążące umowy taryfowe, wysokość wynagrodzenia dla danej branży będzie odbiegać od z góry narzuconej, odpowiednie władze mogą wydać rozporządzenie NAV o wymaganych płacach minimalnych.