Terminy złożenia deklaracji podatku dochodowego (niem. Einkommenssteuererklärung)

Terminy złożenia oświadczenia podatkowego w Niemczech są zależne od tego, czy podatnik jest zobowiązany do jego złożenia. Nie każdy musi to bowiem robić. Każdy ma jednak taką możliwość. Kiedy złożyć więc Steuererklärung, jeśli nie ma obowiązku jego przedłożenia? W takim przypadku należy wysłać dokument w ciągu 4 lat od zakończenia roku kalendarzowego, za który podatnik się rozlicza.

Złożenie deklaracji podatkowej jest zalecane w przypadku osób, które chcą otrzymać zwrot podatku.

Sytuacja wygląda inaczej w przypadku osób, które są zobowiązane do złożenia oświadczenia podatkowego. Tacy podatnicy muszą wysłać je w ciągu 7 miesięcy od zakończenia roku kalendarzowego, z którego się rozliczają. Deklarację podatkową za 2020 należy złożyć więc maksymalnie 31 lipca 2021. Ponieważ w bieżącym roku ten dzień przypada na sobotę, termin został przesunięty na 02.08.2021.

Termin ten może zostać wydłużony na wniosek podatnika.

Doradcy podatkowi mają więcej czasu

Gdy podatnik korzysta z pomocy doradcy podatkowego, stowarzyszenia pomogającegoy w rozliczaniu podatku dochodowego (niem. Lohnsteuerhilfeverein) lub innych osób wykonujących zawody związane z doradztwem podatkowym, zasadniczo musi złożyć zeznanie dopiero w lutym kolejnego roku. Jednak ze względu na panującą pandemię termin złożenia deklaracji podatkowej wypełnionej z pomocą doradcy podatkowego za 2019 rok prawdopodobnie zostanie wydłużony do 31 sierpnia 2021 roku. Oświadczenie podatkowe za 2020 roku doradcy muszą złożyć według aktualnej sytuacji 28 lutego 2022 roku, chyba że rząd wydłuży ten termin.

Kto po raz pierwszy będzie korzystał z pomocy doradcy lub stowarzyszenia, powinien zgłosić to w urzędzie skarbowym (niem. Finanzamt).

Wydłużenie terminu złożenia oświadczenia podatkowego wypełnionego przy pomocy doradcy lub stowarzyszenia, możliwe jest tylko w wyjątkowych sytuacjach. Przykładowo, gdy podatnik nie ze swojej winy, nie jest w stanie dotrzymać terminu. Taka sytuacja może mieć miejsce, gdy podatnik z powodu długiej choroby nie był w stanie dostarczyć doradcy odpowiednich dokumentów.

PAMIĘTAJ! Nie wystarczy wysłać oświadczenia podatkowego ostatniego dnia przed upłynięciem terminu. Dokument musi zostać dostarczony, a nie wysłany w przed jego upłynięciem.

Kiedy złożenie oświadczenia podatkowego jest zbędne?

Oświadczenia podatkowego nie trzeba oddawać zasadniczo, gdy zobowiązany do opodatkowania dochód nie przekroczył podstawowej kwoty wolnej od podatku (niem. Grundfreibetrag). Za rok 2020 wynosi ona 9408 euro. Jeśli małżonkowie rozliczają się razem, Grundfreibetrag wynosi 18.816 euro.

Zobowiązany do opodatkowania dochód nie jest tym samym co wpływy finansowe (niem. Einnahmen), które pracownik otrzymuje przykładowo od pracodawcy. Od wpływów można odliczyć koszty uzyskania przychodu (niem. Werbungskosten), jak wydatki operacyjne (niem. Betriebsausgabe), wydatki specjalne (niem. Sonderausgaben), wydatki na poczet zabezpieczenia emerytalnego (niem. Vorsorgeaufwendungen), tzw. außergewöhnliche Belastungen czy kwoty wolne od podatku z tytułu posiadania dzieci (niem. Kinderfreibetrag). Dopiero po odliczeniu, można określić zobowiązany do opodatkowania dochód.

Poniżej podstawowej kwoty wolnej od podatku pozostają najczęściej osoby, które nie mają zatrudnienia. Do tego zaliczają się dzieci, młodzież i studenci. Jeśli starsze osoby otrzymują tylko ustawową emeryturę, a zobowiązana do opodatkowania część świadczenia nie przekracza Grundfreibetrag, nie muszą oni składać oświadczenia podatkowego.

Pracownicy często nie muszą składać oświadczenia podatkowego

Także osoby, które mają dochód z zatrudnienia (niem. nichtselbständige Arbeit), bardzo często nie muszą składać deklaracji podatkowej. Dochód z tego tytułu mają przede wszystkim osoby zatrudnione w przedsiębiorstwach i urzędnicy. Powodem braku obowiązku jest zobowiązanie pracodawcy do uiszczania podatku od wynagrodzenia (niem. Lohnsteuer). Lohnsteuer jest w pewnym sensie zaliczką na podatek dochodowy (niem. Einkommensteuer). Wysokość podatku od wynagrodzenia jest obliczana na podstawie wysokości wynagrodzenia w taki sposób, że odpowiada wysokości Einkommenssteuer, który musiałby zapłacić pracownik, jednak tylko jeśli ten ma dochody tylko z zatrudnienia.

Jeśli pracownik chce odliczyć jednak Werbungskosten, które przekraczają wysokość tzw. ryczałtu pracowniczego (niem. Arbeitnehmerpauschalbetrag) lub außergewöhnliche Belastungen, może złożyć oświadczenie podatkowe.

Dodatkowe wpływy powyżej 410 euro

Obowiązek złożenia deklaracji podatkowej obowiązuje pracowników, gdy poza dochodami z pracy mają także wpływy, które przekraczają 410 euro.

Progressionseinkünfte

Także wpływy i świadczenia, które podlegają zastrzeżeniu progresji (niem. Progressionsvorbehalt), stwarzają obowiązek złożenia oświadczenia podatkowego. Dotyczy to świadczeń, które są wprawdzie zwolnione z podatku, lecz prowadzą do tego, że na dochód podlegający opodatkowaniu nałożona zostanie wyższa stawka podatkowa. Do tego zalicza się między innymi Kurzarbeitergeld, Insolvenzgeld, zasiłek chorobowy (niem. Krankengeld), zasiłek macierzyński (niem. Mutterschaftsgeld) czy zasiłek rodzicielski (niem. Elterngeld). Z kolei Hartz IV nie podlega Progressionsvorbehalt.

Deklarację podatkową należy złożyć także, gdy podatnik pobierał równocześnie wynagrodzenie od kilku pracodawców. Drugi stosunek zatrudnienia jest w takiej sytuacji opodatkowany według 6 klasy podatkowej.

Co obowiązuje przy korzystaniu z kwot wolnych od podatku (niem. Freibetrag)?

Jeśli pracownik skorzystał z kwoty wolnej od podatku, musi złożyć oświadczenie podatkowe, jeśli jego roczne wynagrodzenie w roku kalendarzowym przekracza 11.900 euro. Z kwoty wolnej od podatku można skorzystać, gdy w roku podatnik regularnie ma koszty uzyskania przychodu, które przekraczają wysokość ryczałtu pracowniczego.

Skutkiem Freibetrag jest niższy podatek wynagrodzeniowy płacony przez pracodawcę. Późniejszy zwrot podatku jest więc odpowiednio mniejszy. Podatnik musi złożyć wyjaśnienie, by Finanzamt mógł sprawdzić, czy Freibetrag zostało wykorzystane zgodnie z prawem.

Kiedy małżeństwa muszą złożyć deklarację podatkową?

Małżeństwa muszą złożyć oświadczenie podatkowe, jeśli obydwoje pobierają wynagrodzenie i jeden z nich zalicza się do 5 lub 6 klasy podatkowej. To samo obowiązuje, gdy obydwoje należą do 4 klasy podatkowej i wybrali postępowanie faktorowe (niem. Faktorverfahren).

Jeśli małżeństwo zakończy się poprzez śmierć jednego z małżonków lub rozwód, należy złożyć oświadczenie podatkowe, jeśli podatnik w tym samym roku ponownie zawrze związek małżeński.

Co zrobić gdy Finanzamt żąda złożenia deklaracji podatkowej?

Obowiązek złożenia oświadczenia podatkowego ma miejsce także, gdy Finanzamt tego zażąda. Robi to najczęściej, ustalając termin, w którym należy wysłać oświadczenie podatkowe.

Takie żądanie może zostać wysłane, jeśli podatnik rozpocznie działalność zarobkową, czy to na własny rachunek, czy u pracodawcy i poda w ankiecie przy rejestracji podatkowej, że przypuszczalne dochody pozostaną poniżej granicy Grundfreibetrag.

Kary za spóźnione dostarczenie deklaracji podatkowej

Jeśli podatnik nie zdąży wysłać deklaracji podatkowej w terminie, Finanzamt może nałożyć na niego karę. Jej wysokość wynosi za każdy miesiąc niedostarczenia deklaracji podatku dochodowego (niem. Einnkommensteuererklärung) 0,25% ustalonego podatku, przynajmniej jednak 25 euro za każdy miesiąc.

Finanzamt sam decyduje o tym, czy nałoży karę, czy nie. Oznacza to, że urząd bierze każdorazowo wszystkie okoliczności pod uwagę.

Inaczej wygląda sytuacja, jeśli deklaracja podatkowa nie zostanie dostarczona w ciągu 14 miesięcy od zakończenia roku kalendarzowego, za który podatnik się rozlicza. W takiej sytuacji Finanzamt zasadniczo musi nałożyć Verspätungszuschlag.

Urząd może nie nakładać kary, gdy podatek wyniesie 0 euro, podatnik ma prawo do zwrotu podatku czy nie musi dopłacać podatku.

Finanzamt nakłada grzywny w celu przymuszenia (niem. Zwangsgeld) oraz przeprowadza szacunek dochodów

Finanzamt może w celu zmuszenia podatników do złożenia oświadczenia podatkowego nałożyć na nich grzywny w celu przymuszenia. Jej wysokość może wynieść maksymalnie 25 tys. euro.

Urząd może także sam oszacować zobowiązane do opodatkowania dochody. To nie anuluje jednak obowiązku złożenia deklaracji podatkowej.

Dodatek za zwłokę (niem. Säumniszuschlag)

Kto nie zapłaci wyznaczonego podatku przed upłynięciem terminu, musi zapłacić dodatek za zwłokę. Za każdy rozpoczęty miesiąc pobierany jest  dodatek o wysokości 1% podatku. Wysokość kwoty podatku musi jednak najpierw zostać zaokrąglona do następnej, podzielnej przez 50 kwoty.

Postępowanie

Nieoddanie deklaracji podatkowej może w najgorszym wypadku zostać uznane jako oszustwo podatkowe. Oszustwo podatkowe jest karane karą do 5 lat pozbawienia wolności lub karą finansową.