Jeśli zatrudnienie opiera się na umowie Minijob, można wypłacać do 538 euro miesięcznie współmałżonkowi lub dzieciom jako wynagrodzenie. Pracodawcy muszą również płacić dodatkowe zryczałtowane składki na fundusz ubezpieczeń zdrowotnych lub federalny fundusz ubezpieczeń górników. Jeśli współmałżonek ma natomiast prywatne ubezpieczenie zdrowotne opłacane za pośrednictwem swojego pracodawcy-małżonka, wówczas nie trzeba odprowadzać zryczałtowanej składki na ubezpieczenie zdrowotne. 

Przykład: Pracodawca chce zatrudnić członków rodziny w niewielkim wymiarze godzin (żonę i syna na podstawie umowy Minijob, czyli z wynagrodzeniem maksymalnym 538 euro). Może on wówczas odliczyć roczne koszty wynagrodzenia w wysokości 12 912 euro plus 4054,32 euro zryczałtowanych składek jako koszty prowadzenia działalności. Oszczędności podatkowe przy stawce podatkowej 35% stanowią wtedy 5938 euro. Pieniądze pozostają w rodzinie i nikt nie musi płacić od nich podatku. Pracodawca może wypłacać swojemu pracownikowi zatrudnionemu na zasadzie Minijob nieopodatkowane dodatki do pensji, tak jak każdemu innemu pracownikowi. Oznacza to, że co miesiąc może dać mu książkę lub bon na benzynę o wartości do 50 euro bez narażania jego statusu osoby zatrudnionej w niewielkim wymiarze godzin. Szczególnie popularny jest również dodatek przedszkolny.

Członkowie rodziny jako minijobberzy a wysokość zryczałtowanych składek za Minijob w wysokości 538 euro

Oto wysokość zryczałtowanych składek na poszczególne ubezpieczenia dla pracowników zatrudnionych na zasadach Minijob:

• ubezpieczenie zdrowotne (Krankenversicherung): 13%, czyli 69,94 euro
• ubezpieczenie emerytalne (Rentenversicherung): 15%, czyli 80,70 euro
• podatek od wynagrodzeń (Lohnsteuer): 2%, czyli 10,76 euro
• opłata 1 (Umlage 1): 1,1%, czyli 5,92 euro
• opłata 2 (Umlage 2): 0,24%, czyli 1,29 euro
• opłata od niewypłacalności (Insolvenzumlage): 0,06%, czyli 0,32 euro.

Łączne składki, które pracodawca musi odprowadzić, wynoszą zatem 168,93 euro. Udział minijobbera w składkach na obowiązkowe ubezpieczenie emerytalne wynosi 3,6% i również musi zostać opłacony. Tej płatności musi dokonać pracownik, dlatego składka ta nie jest kosztem operacyjnym pracodawcy.

Umowy rodzinne: wskazówki podatkowe

Urząd skarbowy szczególnie uważnie przygląda się umowom między zakładami rzemieślniczymi a członkami rodziny, których zatrudniają na umowie o pracę w niewielkim wymiarze godzin. Dzieje się tak, ponieważ fiskus zakłada, że stosunek pracy istnieje tylko na papierze, a jedynym celem jest oszczędność podatkowa. Pracodawca jest jednak bezpieczny, jeśli spełnia następujące wymagania:

• Zawarcie pisemnej umowy o pracę z członkiem rodziny, którego zatrudnia się jako minijobbera. Forma pisemna nie jest obowiązkowa, ale umożliwia urzędowi skarbowemu jej sprawdzenie.
• Pracodawca i jego członek rodziny powinni przestrzegać wszystkich ustaleń (czas płatności, kwota uzgodnionych płatności, rzeczywista praca). Należy również prowadzić pisemny rejestr dni i godzin przepracowanych przez zatrudnionego członka rodziny.
• Należy opierać swoje zarobki i dodatki do pensji na zarobkach innych pracowników („porównanie na warunkach rynkowych”). Jeśli dodatki do wynagrodzenia, takie jak zwrot kosztów podróży, miejsce w przedszkolu lub bon na zakupy, są przyznawane tylko członkowi rodziny zatrudnionemu jako minijobber, ale nie innym pracownikom, lub jeśli członek rodziny otrzymuje znacznie wyższą stawkę godzinową, porównanie na zasadach rynkowych nie jest brane pod uwagę. W takim przypadku nieuzasadnione płatności nie są dozwolone jako wydatek biznesowy do odliczenia. 

Wyjątek stanowi sytuacja, w której da się przedstawić wiarygodne argumenty, dlaczego umowy różnią się od umów innych pracowników (np. szczególny stosunek zaufania, wiele godzin nadliczbowych z powodu pracy w domu itp.).

Umowy najmu i pożyczki z członkami rodziny

Nie trzeba koniecznie zatrudniać członków rodziny jako minijobberów. Istnieją inne relacje umowne z członkami rodziny, które również mogą zwrócić uwagę urzędu skarbowego.

• Jeśli członek rodziny wynajmuje nieruchomość lub pokój firmie rzemieślniczej, obowiązują te same zasady: pisemna umowa najmu, zasada ceny rynkowej i zgodność z uzgodnionymi usługami. Przy ustalaniu czynszu należy trzymać się czynszów porównawczych pobieranych za nieruchomości w podobnej lokalizacji z podobnymi udogodnieniami. Jeśli czynsz jest nadmiernie wysoki, umowa najmu zostaje rozwiązana. W przypadku wynajmu krewnym wystarczy, jeśli pobierane jest tylko 66% lokalnego czynszu. Należy jednak zachować ostrożność: Nie działa to w przypadku wynajmu firmie krewnego. Wynika to z faktu, że limit 66% ma zastosowanie tylko wtedy, gdy nieruchomość jest wykorzystywana do celów mieszkalnych.
  
  Przykład: Żona wynajmuje sklep firmie męża za 1000 euro rocznie. Odpowiada to 70% zwykłego czynszu. Opłaty czynszowe podlegają odliczeniu jako koszty prowadzenia działalności rzemieślniczej. Żona może jednak odliczyć tylko 70% swoich wydatków związanych z przychodami do celów podatkowych przy obliczaniu dochodu z najmu i dzierżawy.
  
• Jeśli przedsiębiorca pożycza pieniądze na swoją firmę od członków rodziny w nadziei, że płatności z tytułu odsetek od zadłużenia będą podlegały odliczeniu jako koszty prowadzenia działalności gospodarczej, a członek rodziny zostanie obciążony jedynie 25-procentowym podatkiem u źródła zamiast osobistej stawki podatkowej za otrzymane odsetki, zadziała to tylko wtedy, gdy będzie można udowodnić, że otrzymałoby się pożyczkę również z banku w danej kwocie. Jeśli nikt inny niż współmałżonek nie pożyczyłby pieniędzy, współmałżonek, który udzielił pożyczki, musiałby zapłacić podatek od otrzymanych odsetek według swojej stawki podatku dochodowego od osób fizycznych.
  
  Wskazówka: Aby upewnić się, że urząd skarbowy uzna kwotę odsetek do celów podatkowych, należy się skontaktować z kilkoma bankami i zapytać o warunki przed zawarciem pisemnej umowy pożyczki. Oferty należy zachować jako dowód zawarcia umowy odsetkowej między własną firmą a krewnym.

Stosunki pracy z małżonkami, które są nieskuteczne dla celów podatkowych

Jeśli urząd skarbowy uzna, że zatrudniony małżonek nie wykonywał żadnej pracy, cały stosunek pracy zostanie anulowany. W takim przypadku wszystkie wydatki na wynagrodzenie nie będą mogły zostać odliczone jako koszty prowadzenia działalności. Dlatego należy pamiętać, aby rejestrować, kiedy współmałżonek wykonał jaką pracę dla firmy. W przypadku drobnych niedociągnięć (opóźniona wypłata wynagrodzenia z powodu ograniczeń finansowych lub wypłata wynagrodzenia w gotówce zamiast uzgodnionego przelewu bankowego) urząd skarbowy nie może po prostu unieważnić stosunku pracy dla celów podatkowych. Muszą istnieć istotne braki, które przemawiają przeciwko poważnemu stosunkowi pracy.